سلسیوس

درجهٔ سِلسیوس (به سوئدی: Celsius) (مخفف: C°) یا سانتی‌گراد[۱] یکای سنجش دما است. نام سلسیوس برای بزرگداشت ستاره‌شناس سوئدی آندرس سلسیوس (۱۷۰۱ تا ۱۷۴۴) که خود، یکایی همانند را برای دما پیشنهاد کرد چنین نامگذاری شده‌است. عبارت درجهٔ سلسیوس می‌تواند اشاره کننده به یک دمای مشخص باشد و یا به بازه‌ای از دما، تفاوت میان دو دما یا یک عدم قطعیت اشاره کند. نام این یکا تا سال ۱۹۴۸ سانتیگراد (centigrade) باقی‌مانده بود. این نام از واژهٔ لاتین centum به معنی «۱۰۰» و gradus به معنی «گام» یا «مرحله» گرفته شده‌است.

از ۱۷۴۴ تا ۱۹۵۴ نقطهٔ صفر درجه به عنوان نقطهٔ یخ زدگی آب و ۱۰۰ درجه به عنوان نقطهٔ جوش آب در فشار یک اتمسفر در نظر گرفته می‌شد. امروزه این تعریف‌ها بیشتر در دوران مدرسه کاربرد دارد. بر اساس پذیرش جهانی، «درجهٔ سلسیوس» یا یکای سلسیوس با دو دما تعریف می‌شود: صفر مطلق و نقطهٔ سه‌گانهٔ VSMOW (استاندارد میانگین وین برای آب اقیانوس) مربوط به گونه‌ای آب خالص. همچنین این تعریف دمای سلسیوس را مستقیم به یکای کلوین پیوند می‌دهد. کلوین در ترمودینامیک، یکای اصلی اس‌آی در دستگاه بین‌المللی یکاها است و نماد آن K است. صفر مطلق پایین ترین دمای ممکنی است که در آن جرم ماده به پایین ترین انتروپی می‌رسد. این دما برابر ۰ کلوین یا ۲۷۳٫۱۵- سانتی گراد است. دمای نقطهٔ سه‌گانه آب دقیقاً برابر است با ۲۷۳٫۱۶ کلوین یا ۰٫۰۱ سانتیگراد.[۲]

با توجه به تفاوت این دو معیار در نقطهٔ سه گانهٔ آب و صفر مطلق روشن می‌شود که تفاوت این دو یکا به ازای ۲۷۳٫۱۶ درجه تنها در ۱ درجه‌است (تقریباً ۰٫۰۰۳۶۶) بنابراین بزرگی کلوین و سلسیوس برابر در نظر گرفته می‌شود. و گفته می‌شود که ۲۷۳٫۱۵- درجهٔ سانتیگراد برابر با صفر کلوین و صفر درجهٔ سانتیگراد برابر با ۲۷۳٫۱۵ کلوین است.[۳]

محتویات

    ۱ پیشینه
        ۱.۱ سانتیگراد و سلسیوس
        ۱.۲ برخی دماهای پرکاربرد
    ۲ جدول مقایسهٔ پیمانه‌های گوناگون سنجش دما
    ۳ پانویس
    ۴ جستارهای وابسته

پیشینه
نمایی از دماسنج آندرس سلسیوس که در آن صفر نقطهٔ جوش آب و صد نقطهٔ ذوب یخ است.

در ۱۷۴۲ ستاره شناس سوئدی، آندرس سلسیوس (۱۷۰۱ تا ۱۷۴۴) توانست معیاری برای سنجش دما درست کند که وارون آنچه بود که امروز آن را سلسیوس می‌خوانیم. به زبان دیگر، در پیمانهٔ او صفر نقطهٔ جوش آب بود و ۱۰۰ نقطهٔ ذوب یخ. او در مقاله‌ای به نام مشاهدهٔ دو دمای ماندگار بر روی یک دماسنج، تجربه‌های خود را توضیح داد و نشان داد که چگونه فشار بر نقطهٔ ذوب یخ بی تاثیر است. از سوی دیگر با دقت خوبی نشان داد که دمای جوش آب تابع فشار پیرامونی است. او پیشنهاد می‌دهد که دمای جوش آب به عنوان نقطهٔ صفر قرار گیرد که در این صورت با فشار هوا در سطح دریاها متناسب خواهد بود. این فشار را، فشار اتمسفری می‌نامند. چندی بعد، ادارهٔ بین‌المللی اوزان و مقیاس‌ها (BIMP) در دهمین کنفرانس خود بر روی وزن‌ها و مقیاس‌ها اعلام کرد که یک اتمسفر دقیقاً برابر است با ۱۰۱۳۲۵۰ دین بر سانتیمتر مربع یا ۱۰۱٫۳۲۵ پاسکال.[۴]

در ۱۷۴۴ همزمان با مرگ آندرس سلسیوس، گیاه شناس سوئدی کارل لینه (۱۷۰۷ تا ۱۷۷۸) وارون دماسنج سلسیوس را ساخت.[۵] «دماسنج لینه» در گلخانهٔ خودش کاربرد داشت. دانیل اکستروم که یک سازندهٔ برجستهٔ ابزارهای علمی بود دماسنج لینه را برایش ساخت.
سانتیگراد و سلسیوس

از سدهٔ ۱۹ میلادی به این سو، در همهٔ جامعه‌های علمی در سراسر جهان از این پیمانهٔ سنجش دما با نام سانتیگراد یاد می‌شد. البته در بیشتر موارد تنها به نام درجه بسنده می‌شد ولی اگر می‌خواستند که دقیق تر گفته شود به آن درجهٔ سانتیگراد می‌گفتند. نماد این پیمانه °C است.

تا فوریهٔ ۱۹۸۵ وضع چنین بود تا اینکه در بخش هواشناسی بی‌بی‌سی این سنت شکسته شد و بجای سانتیگراد به آن سلسیوس گفته شد.[۶]

از آنجایی که سانتیگراد در زبان‌هایی مانند فرانسوی و اسپانیایی نام یک یکای اندازه گیری زاویه بود (۱/۱۰٬۰۰۰ زاویهٔ راست) و در دیگر زبان‌ها هم مفهوم‌های همانندی را یادآوری می‌کرد، برای همین در استانداردهای بین‌المللی مانند BIPM از عبارت centesimal degree برای کاربرد دقیق نام آن استفاده می‌شد. در نهایت در نهمین کنفرانس بین‌المللی وزن‌ها و مقیاس‌ها و در انجمن بین‌المللی وزن‌ها و مقیاس‌ها در سال ۱۹۴۸ به طور رسمی نام درجهٔ سلسیوس با نماد °C پذیرفته شد.[۷][۸]

در کاربرد علمی سلسیوس هنگامی بکار می‌رود که با سانتیگراد همراه باشد در غیر این صورت تنها کاربرد عمومی دارد.[۹]
برخی دماهای پرکاربرد
پیمانه‌های سنجش پرکاربرد     کلوین     سلسیوس     فارنهایت
صفر مطلق
(دقیق، طبق تعریف)     ۰ K     −۲۷۳٫۱۵ °C     −۴۵۹٫۶۷ °F
نقطهٔ جوش نیتروژن مایع     ۷۷٫۴ K     −۱۹۵٫۸ °C[۱۰]     −۳۲۰٫۳ °F
نقطهٔ تصعید یخ خشک.     ۱۹۵٫۱ K     −۷۸ °C     −۱۰۸٫۴ °F
نقطهٔ برخورد پیمانه‌های سنجش سلسیوس و فارنهایت.     ۲۳۳٫۱۵ K     −۴۰ °C     −۴۰ °F
نقطهٔ ذوب H۲O (یخ خالص)[۱۱]     ۲۷۳٫۱۴۹۹ K     −۰٫۰۰۰۱ °C[۱۲]     ۳۱٫۹۹۹۸۲ °F
نقطهٔ سه‌گانه آب
(دقیق، طبق تعریف)     ۲۷۳٫۱۶ K     ۰٫۰۱ °C     ۳۲٫۰۱۸ °F
دمای بدن انسان معمولی (میانگین)[۱۳]     ۳۱۰ K     ۳۷٫۰ °C     ۹۸٫۶ °F
نقطهٔ جوش آب در فشار یک اتمسفر (۱۰۱٫۳۲۵ kPa)
(نگاه کنید به: نقطهٔ جوش تقریبی)[۱۴]     ۳۷۳٫۱۳۳۹ K     ۹۹٫۹۸۳۹ °C[۱۲]     ۲۱۱٫۹۷۱ °F

لحیم

لحیم آلیاژی است از دو یا چند فلز مختلف که در اتصال ثابت فلزات، به‌ویژه سیمها و کابلها به یکدیگر به کار می‌رود. ترکیب‌های اصلی لحیم قلع و سرب هستند، نسبت بین این دو عنصر می‌تواند نقطهٔ ذوب لحیم را مشخص کند. آزمایش‌ها نشان می‌دهد که اگر نسبت قلع و سرب در حدود ۶۳٪ قلع و ۳۷٪ سرب باشد، نقطهٔ ذوب در کمترین حد خود و حدود ۱۹۰ درجه سلسیوس خواهد بود.

کابل (برق)

بافه[۱] یا شاه‌سیم یا کابل (به انگلیسی: Cable)، به یک یا چند سیم یا طناب که در کنار هم یا به صورت بسته، به‌هم‌پیچیده یا به‌هم‌بافته برای شکل‌دادن یک مجموعهٔ یگانه هستند، گفته می‌شود. در مکانیک، کابل‌ها برای بالابردن و کشیدن به کار می‌رود. در برق، از آن‌ها برای هدایت جریان برق استفاده می‌شود. یک کابل نوری دارای یک یا چند فیبر نوری در یک پوشش محافظ است که از فیبرها محافظت می‌کند. کابل مکانیکی را به طور تخصصی‌تر طناب فولادی (یا سیم بکسل) می‌نامند.

مهم‌ترین و بیشترین عایقی که در ساختمان کابلها بکار می‌رود P.V.C (پلی وینیل کلراید) است که پرتو دور یا پلاستیک نامیده می‌شود. P.V.C عایقی غیر قابل اشتعال است و این مزیت خوبی در کابلها می‌باشد. دارای انعطاف پذیری زیادی می‌باشد. مواردی مانند ارزانی تولید انبوه و سادگی ساخت باعث شده که بیش از ۹۰ درصد کابلهای فشار ضعیف از این عایق درست شوند. نوعی عایق دیگر بنام PET (پلی اتیلن) برای کابلها بکار می‌رود که آتشگیر بوده و در مکانهای اختصاصی بکار می‌رود. در بعضی از کابلها از عایق لاستیکی استفاده می‌شود که کاربرد زیادی ندارد.

هادی کابل‌ها از جنس مس و یا آلومینیوم می‌باشند. در صورتیکه بخواهیم از کابلی با هادی آلومینیوم برای کابل کشی هوایی استفاده کنیم باید یک رشته آن فولاد باشد.

برای شناسائی کابلها از حروفی استفاده می‌شود که روی کابلها نوشته شده است برخی از این حرف طبق استاندارد آلمان V.D.E بشرح زیر می‌باشد:

    N کابل با هادی مسی
    NR کابل با هادی ألومینیوم
    Y علامت عایق پرتو دور می‌باشد
    H علامت ورق متالیزه می‌باشد
    T سیم تحمل کننده در کابل کشی هوایی
    R حفاظت فولادی نواری شکل
    Y روکش کمربندی پرتو دور
    R هادی دایره‌ای شکل می‌باشد
    E هادی یک رشته و دایره‌ای می‌باشد
    M هادی چند رشته
    S هادی بشکل مثلث

محتویات

    ۱ کابل‌های فشارضعیف
    ۲ روش شناسایی سیم و کابل مرغوب
    ۳ کابل چند رشته
    ۴ اتصال کابل‌ها به هم
    ۵ اتصال کابل‌ها به مدار
    ۶ جستارهای وابسته
    ۷ منابع

کابل‌های فشارضعیف

مطابق استاندارد وی‌دی‌ئی آلمان، رنگ عایق رشته‌های کابل فشارضعیف باید به ترتیب خاکستری روشن، سیاه، قرمز، آبی و سیاه باشد، بدین صورت که یک کابل دورشته‌ای تنها از دو رنگ اول، و یک کابل پنج‌رشته‌ای از هر پنج رنگ استفاده خواهد کرد. رنگ خاکستری روشن که در این چهار نوع کابل مشترک است، به عنوان سیم صفر (MP) استفاده می‌شود و هادی با رنگ قرمز را به عنوان سیم محافظ در نظر می‌گیرند. در کابل‌های فشارضعیف چهاررشته‌ای، معمولا سطح مقطع سه رشته از سیم‌ها با هم مساویست، و سطح مقطع هادی چهارم تقریبا نصف هادی‌های دیگر (یا کمی کوچکتر) ساخته می‌شود.[۲]
روش شناسایی سیم و کابل مرغوب

۱-سطح بیرونی سیم و کابل باید صاف و فاقد هرگونه فرورفتگی و برجستگی باشد (موج دار بودن سطح سیم وکابل‌های غیرقابل انعطاف ایراد محسوب نمی‌شود).

۲-قطر زیاد عایق یا غلاف سیم وکابل دلیلی مبنی بر مرغوب بودن آن محصول نیست متأسفانه برخی از تولیدکنندگان با کاستن از وزن مس لازم در سیم و کابل (با کاستن تعداد رشته‌های مس و یا قطر رشته‌های مس) و افزودن به قطر عایق یا غلاف سبب می‌شوند وزن محصول مناسب به نظر برسد اما این محصول قابلیت استفاده برای مورد طراحی شده را نخواهد داشت و در صورت استفاده سبب بروز آتش سوزی و یا مشکلات دیگر می‌شود.

۳-هنگامی که سیم را از مقطع برش می‌زنیم (توسط سیم چین یا تیزبر) باید هادی (مس) در مرکز عایق قرار گرفته باشد که اصطلاحاً به آن سنتر بودن هادی گفته می‌شود.

۴-هنگامی که کابل را از مقطع برش می‌زنیم باید غلاف به گونه‌ای سیم‌ها را در برگرفته باشد که ضخامت غلاف در اطراف سیم‌ها مساوی باشدکه اصطلاحاً به آن سنتر بودن سیم‌ها گفته می‌شود.

۵-عایق سیم هنگام جدا سازی از هادی (مس) باید به آسانی و به صورت کشسان از روی مس جدا گردد.

۶-در مورد کابل‌ها باید دقت نمود که جدا سازی سیم‌ها از هم و از غلاف کاملا آسان انجام پذیرد.

۷-در رابطه با سیم و کابل‌های مسی (که مورد بحث این نوشته می‌باشد) هادی مس باید شرایط زیر را داشته باشد:

الف-از مس خالص نرم شده (آنیل شده) تهیه شده باشد.

ب-سطحی کاملا شفاف و براق داشته باشد.

ج-اکسید نشده باشد (رشته‌های مس سیاه نباشند).

د-قابل انعطاف باشد (با خم و راست شدن سیم، رشته‌های هادی نشکند).

ه-به اندازه کافی و طبق جداول استاندارد برای هر مقطع سیم، مس مصرف شده باشد (کم بودن میزان مس سبب می‌شود مقاومت هادی به نسبت استاندارد آن مقطع زیاد باشد و استفاده مازاد آن سبب هدر رفتن فلز گران‌بهای مس می‌شود و در نتیجه قیمت تمام شده سیم یا کابل افزایش می‌یابد).


کابل چند رشته

اولین عدد از سمت چپ در سایز هر کابل نشان دهنده تعداد رشته سیم داخل آن می‌باشد.

- کابل دو رشته: اگر مصرف‌کننده‌جریان الکتریکی تک فاز باشد و ارت نیز نداشته باشیم از کابل دو رشته استفاده می‌کنیم.

- کابل سه رشته: اگر مصرف‌کننده جریان الکتریکی تک فاز باشد و ارت نیز داشته باشیم از کابل سه رشته استفاده می‌کنیم.

- کابل چهار رشته: اگر مصرف‌کننده جریان الکتریکی سه فاز باشد و ارت نیز نداشته باشیم از کابل چهار رشته استفاده می‌کنیم.

- کابل پنج رشته: اگر مصرف‌کننده جریان الکتریکی سه فاز باشد و ارت هم داشته باشیم از کابل پنج رشته استفاده می‌کنیم.


اتصال کابل‌ها به هم

برای اتصال کابل‌ها به یکدیگر از دوراهه و برای گرفتن انشعاب از آن‌ها از سه‌راهه استفاده می‌شود و آن‌ها را در مفصل یا ماهیچه قرار می‌دهند که با قیر مخصوص پر می‌شود.[۲]
اتصال کابل‌ها به مدار

برای اتصال کابل به مدار از کابل‌شو یا کفش کابل استفاده می‌کنند. کابل‌شوها ممکن است پیچ و مهره‌ای، با پرس، یا با لحیم به کابل متصل شوند.

نویز

نویز یا نوفه (به انگلیسی: Noise) به معنی آلودگی صوتی و یا سیگنالی ناخواسته است که شکل سیگنال‌ها را تغییر می‌دهد و باعث بروز اختلال می‌شود.

نویز در اندازه گیری مقادیر خروجی یک سیستم تاثیر می‌گذارد آنچنانکه مقدار ثبت شده آن با مقدار واقعی آن فرق دارد. اگر مقادیر شمارش حاصل از یک منبع رادیواکتیو را بطور مکرر اندازه بگیریم، می‌توانیم مقدار شمارش متوسط را محاسبه نماییم و سپس انحراف معیار را بدست آوریم. در این حالت، اندازه گیری‌های چندگانه برای بهتر کردن دقت اندازه گیری و تعیین دقیق تر مقدار متوسط انجام می‌شوند و نوسانات زیاد در اندازه گیری نشاندهنده نویز سیستم است. این نوسانات ذاتاً اتفاقی (رندوم) هستند و با تعیین انحراف معیار (σ) ارزیابی می‌شوند.

نویز روی یک تصویر اغلب دارای اجزاء فرکانسی نیز می‌باشند و تجزیه و تحلیل فرکانسی شبیه به سیگنال (اطلاعات واقعی تصویر) دارد. طیف توان نویز که طیف وینر هم نامیده می‌شود همان واریانس نویز ۲(σ) تصویر است که بصورت تابعی از فرکانس فضایی (f) بیان می‌گردد.

دربارهٔ این پرونده نویز سفید راهنما·اطلاعات دربارهٔ این پرونده نویز صورتی راهنما·اطلاعات

محتویات

    ۱ نویز در شبکه‌های رایانه‌ای
        ۱.۱ حرارت
        ۱.۲ القا
        ۱.۳ هم شنوایی
    ۲ جستارهای وابسته
    ۳ منبع

نویز در شبکه‌های رایانه‌ای

در شبکه‌های رایانه‌ای حرارت، القا و هم‌شنوایی سبب ایجاد نویز می‌شوند.
حرارت

حرارت باعث می‌شود الکترون‌ها در جهات نامشخص آغاز به حرکت کنند، این حرکت گاهی با سیگنال‌ها هم‌جهت شده و اندازه و شکل آن‌ها را که همان الگوهای سیگنال‌هاست، تغییر می‌دهد و نویز پدید می‌آید.
القا

موتورهای مکانیکی مانند موتور خودرو یا موتورهای الکتریکی وسایل خانگی نویز القایی ایجاد می‌کنند. این وسایل مانند یک آنتن فرستنده کار می‌کنند و می‌توانند نویز را ارسال کنند و کابل شبکه، مانند یک آنتن گیرنده نویزهای ارسال‌شده را دریافت می‌کند. کابل‌های برق فشار قوی یا رعد و برق نیز نویز القایی ایجاد می‌کنند.
هم شنوایی

هم‌شنوایی اثر میدان‌های مغناطیسی یک کابل کنار خود است.

نسبت سیگنال به نویز

نسبت سیگنال به نویز (SNR - Singal to Noise ratio) بیانگر میزان توان سیگنال اصلی به توان نویز است. هرچه این نسبت بیشتر باشد، کیفیت بهتر خواهد بود.

دسی‌بل

دسی‌بل، (به انگلیسی: Decibel)، یک واحد لگاریتمی برای بیان نسبت یک کمیت فیزیکی (معمولاً توان یا شدت) به یک مقدار مرجع مشخص است. مقدار دسی‌بل یک کمیت، ۱۰ برابر لگاریتم در پایه ۱۰ نسبت مقدار واقعی آن به مقدار مرجع است.[۱] از آنجا که دسی‌بل نسبت دو کمیت فیزیکی با یکای یکسان است، بی‌بعد است. یک دسی‌بل، یک دهم یک بِل است ولی بِل به ندرت مورد استفاده قرار می‌گیرد و معمولاً از دسی‌بل استفاده می‌شود.

دسی‌بل معمولاً به عنوان یکای تراز فشار صدا شناخته می‌شود، ولی علاوه بر تراز صدا، دسی‌بل در بسیاری از اندازه‌گیری‌های علمی و مهندسی از جمله در زمینه‌های آکوستیک، الکترونیک و کنترل مورد استفاده قرار می‌گیرد. در الکترونیک، بهرهٔ تقویت‌کننده‌ها، افت سیگنال‌ها و نسبت سیگنال به نویز معمولاً برحسب دسی‌بل بیان می‌شوند.

یونولیت

پلاستوفوم در ایران بنام یونولیت و آکاسیف (هر سه نام ثبت شده تجاری هستند) شناخته می‌شود که نام اصلی آن پلی‌استیرن انبساطی (Expanded Polystyrene) یا EPS است. در بسیاری از کشورهای آمریکا شمالی این محصول با نام استایرفوم(Styrofoam) شناخته می‌شود[۱]. نوعی پلیمر سفید رنگ و عایق رطوبت و صدا و دما است که از فرایندهای پتروشیمی تهیه می‌شود. پلی استیرن در سال ۱۸۳۹ توسط ادوارد سیمون کشف گردید. و در سال ۱۹۵۹ بوسیله کمپانی کوپر پلی استایرن انبساطی تولید گردید[۲] از این ماده برای عایق‌سازی، ساخت وسایل نیازمند عایق حرارتی و بسته‌بندی ابزار حساس الکتریکی، الکترونیکی و مکانیکی استفاده می‌شود.

بسته به کاربرد، چندین نام تجاری و علمی برای یونولیت استفاده می‌شود که از رایج‌ترین آنها می‌توان به «پلی‌فوم» و «استایروفوم» اشاره کرد.

محتویات

    ۱ کاربردها
    ۲ ماده اولیه
    ۳ عایق بودن
    ۴ منابع

کاربردها

از یونولیت در سردخانه‌ها، استودیوهای صدا برداری و ایزولاسیون صدا در فضاهای دارای آلودگی‌های بالای صوتی و همچنین ساخت ماکت، تابلوهای تبلیغاتی موقت و دکوراسیون‌ها استفاده می‌شود از یونولیت در صنعت ساختمان در اندازه های مختلف و استاندار به عنوان بلوک های سقفی استفاده می شود
ماده اولیه

ماده اولیه یونولیت استایرن است و در پتروشیمی بدست می‌آید. پلی استایرن یا حرف اختصاری EPS ماده اولیه می‌باشد.
عایق بودن

یونولیت عایق خوبی برای صدا و گرما است:

    یونولیت معمولی به ضخامت ۱۰ سانتی‌متر در برابر صدا ۴۲ دسی‌بل عایق است و ضخامت کمتر از ۱۰ سانتیمتر آن برای عایق صوتی کاربردی ندارد.
    یونولیت معمولی به ضخامت ۱۰ سانتی‌متر در برابر انتقال گرما حدود ۳۵٪ عایق حرارتی است.

مرند

مرند یکی از شهرهای بزرگ و مهم استان آذربایجان شرقی و مرکز شهرستان مرند است. این شهر با ۱۱۴٬۱۶۵ نفر جمعیت در سال ۱۳۸۵ خورشیدی، دومین شهر پرجمعیت و بزرگ استان آذربایجان شرقی، پس از شهرتبریز محسوب می‌گردد. شهر مرند با مساحتی بیش از ۲۸ کیلومتر مربع، در ۶۵ کیلومتری شمال غرب تبریز، واقع شده‌است.

محتویات

    ۱ تاریخچه
        ۱.۱ وجه تسمیه
        ۱.۲ پیش از اسلام
        ۱.۳ پس از اسلام
    ۲ تقسیمات کشوری
    ۳ جغرافیا
        ۳.۱ آب و هوا
        ۳.۲ پستی و بلندی‌ها
        ۳.۳ پوشش گیاهی
        ۳.۴ منابع آبی
    ۴ مردم
    ۵ صنایع دستی
        ۵.۱ قالی‌بافی
        ۵.۲ سبدبافی
        ۵.۳ فانوسکابافی
        ۵.۴ سفال‌گری و سرامیک‌سازی
    ۶ کتابخانه‌ها
    ۷ اماکن تاریخی و دیدنی
        ۷.۱ مسجد جامع مرند
        ۷.۲ کاروانسرای مرند
        ۷.۳ مسجد بازار
    ۸ شهر مرند
    ۹ شهرک‌های مسکونی
    ۱۰ بزرگراه‌ها
    ۱۱ اقتصاد
    ۱۲ دانشگاه‌ها
    ۱۳ صنعت
    ۱۴ شهرک‌های صنعتی
    ۱۵ پانویس
    ۱۶ پیوند به بیرون
    ۱۷ جستارهای وابسته

تاریخچه
وجه تسمیه
مرند در استان آذربایجان در دوره خلفای عباسی

بطلیموس، جغرافیادان یونانی که قبل از میلاد می‌زیسته، از این شهر به نام «ماندگار» نام برده و آن را یکی از آبادترین شهرها در تاریخ می‌خواند. در روایات باستانی ارامنه آمده‌است که حضرت نوح(ع) در مرند مدفون شده و کلمهٔ مرند از یک فعل لغت ارمنی به معنای تدفین اشتقاق یافته‌است.[۲]

ولی ارامنهٔ امروزی را اعتقاد بر این است که نوح(ع) بعد از طوفان در نخجوان فرود آمد و در این شهر نیز مدفون شد و قبر همسرش هم در مرند واقع شده‌است.[۳]

مطابق نوشته‌های تورات، مادر حضرت نوح(ع) در مسجد بازار مرند مدفون است. برخی نیز بنای شهر مرند را به امر دختر ترسائی به نام «ماریا» می‌دانند و بنای اولیهٔ مسجد جامع فعلی مرند را نیز، کلیسایی می‌شمارند که وی بنا کرده‌است و نام مرند را هم برگرفته از نام ماریا با اندکی تغییر می‌دانند.[۴] در روایت دیگری وجه تسمیه شهر مرند را تغییر یافته کلمه «مادوند» و «مارند» یعنی محل زندگی مادها ذکر کرده‌اند.[۵]
پیش از اسلام

یر اساس اسناد اورارتویی، سابقهٔ شهرنشینی در مرند تا اواسط هزارهٔ سوم قبل از میلاد می‌رسد، در حالی که در تپه‌های باستانی «گرگر»، ظروف سفالی و ابزارهایی از هزارهٔ پنجم قبل از میلاد دیده شده‌است. هم‌چنین در تپهٔ خاکستری (قلعهٔ مرند) نیز آثاری از هزارهٔ چهارم قبل از میلاد به دست آمده‌است. «ولادیمیر مینورسکی» با استفاده از نظر باستان‌شناسان، این قلعهٔ خاکی فروریخته را از سلسله قلاع خاکی اورارتویی می‌داند.

آن‌چه از مدارک و نظرات باستان‌شناسان و مورخین به دست می‌آید، این است که شهر مرند در روزگار پادشاهی مادها از رونق بسیاری برخوردار بوده و به دلیل اهمیت خاصی که در ایالت آذربایجان داشته، همواره مورد توجه حکومت مرکزی بوده‌است. هم‌چنین در دائرةالمعارف اسلامی آمده‌است که مرند مرکز حکومت اقوامی مهم در دورهٔ «کلده» و «آشور» بوده‌است.[۶]
پس از اسلام

آن‌چه که از مدارک تاریخی بر می‌آید، فتح آذربایجان به دست اعراب در سال‌های ۱۸ تا ۲۲ هجری قمری صورت گرفته‌است، اما مورخین اسلامی از مرند برای نخستین بار در سال ۱۶۰ هجری نام برده‌اند. بنا به نوشتهٔ بلاذری، مرند در هنگام فتح آذربایجان، قریهٔ کوچکی بود که «ابوالبیعت حلبس» به آبادی آن‌جا همت گماشت و پس از او پسرش محمد در سال ۲۰۰ هجری، حاکم مرند شد و برای توسعهٔ شهر کوشش بسیار کرد. این مرد فرهنگ دوست، دلیر و شجاع بود و بنا به نوشتهٔ طبری، او شعرهایی به زبان فارسی آذری داشته که در آذربایجان معروف بوده‌است.

در روزگار قیام بابک خرمدین به سال ۲۰۱ هجری، شهر مرند سال‌ها یکی از مناطق تحت نفوذ وی بوده‌است. چند سلسلهٔ مهم و محلی در این زمان بر مرند حکومت می‌رانده‌اند که از جملهٔ آن‌ها «سالاریان»، «روادیان» و شدادیان شدادیان را می‌توان نام برد. در اواخر قرن چهارم هجری، در کتاب‌های «حدودالعالم» و «صورةالارض»، از مرند به عنوان شهری آباد یاد شده‌است و ابوعبدالله مقدسی نیز مرند را شهری مستحکم نامیده و حمدالله مستوفی در نزهةالقلوب نوشته‌است: «مرند شهر بزرگی است که دور بارویش ۸۰۰ گام است و باغ‌های پرمیوه دارد. بالاخره شاردن، سیاح فرانسوی می‌نویسد: «مرند شهر خوبی است و دارای ۲۵۰۰ باب خانه و باغچه می‌باشد و بوستان‌هایش بیش‌تر از عمارت و آبادی است»‍. هم‌چنین بسیاری از مورخین اسلامی از جمله ابن حوقل بغدادی، یاقوت حموی، حمدالله مستوفی قزوینی، ابراهیم اصطخری، الفداء قزوینی، ناصر خسرو قبادیانی، ابن واضح یعقوبی، یحیی بلاذری و ابن خرداذیه، همگی در کتب خود از مرند یاد کرده و آن را توصیف کرده‌اند.

در سال ۶۰۲ هجری قمری، مرند در یک یورش سهمگین توسط ارمنیان به ویرانی کشیده شد و در سال ۶۲۲، «سلطان جلال‌الدین خوارزمشاه» در مرند استقرار یافت.

در دورهٔ ایلخانان بر رونق و آبادی مرند افزوده شد. به طوری که بنای کاروانسرای آیراندیبی و قلعهٔ هلاکو در شمال مرند نیز از بناهای اواخر دورهٔ ایلخانی، یعنی زمان ابوسعید بهادرخان به سال ۷۳۱ است که کتیبهٔ محراب مسجد جامع مرند نیز شاهد این مدعاست.

مرند در زمان حکومت امرای محلی قراقویونلوها، محل پیکارهای مختلفی واقع گردید. در سال ۸۰۷ هجری، مرند به دست سپاهیان «میرزا ابوبکر کرد» غارت گردید. قرایوسف در سال ۸۰۹، پس از جنگ با ابوبکر در مرند، زمستان را اتراق کرد. در سال ۸۳۷، شهر مرند پس از نبردی طولانی بین آق‌قویونلوها و تیموریان به دست آق قویونلوها فتح گردید. جهانشاه میرزا قرایوسف، هنگام جنگ با برادر خود -اسکندر میرزا- در مرند اقامت گزید. در دورهٔ صفویه، هنگام جنگ بین شاه تهماسب صفوی با عثمانیان، مرند مرکز فرماندهی سپاه ایران بود. در سال ۱۰۱۱ هجری، شاه عباس صفوی حکومت مرند را به جمشید سلطان دنبلی سپرد. در سال ۱۰۱۴ تا ۱۰۱۶ در هنگام جنگ بین صفویه و عثمانیان، شاه عباس مدتی در مرند مستقر شد. در بین سال‌های ۱۰۴۵ و ۱۱۳۵ هجری، شهر مرند در جنگ‌های بین ایران و عثمانی مورد تعرض و قتل و غارت قرار گرفت. در زمان ضعف دولت صفویه و حکومت نادرشاه افشار، شهر مرند به دست حکام خاندان دنبلی اداره می‌شد. در دورهٔ زندیه، کریم خان زند در سال ۱۲۰۵ هجری توانست آذربایجان، از جمله مرند را از دست حکام محلی درآورد. در دورهٔ قاجاریه نیز حسین خان دنبلی حاکم مرند و خوی از فتحعلی شاه قاجار پذیرائی کرد. در زمان عقد معاهدهٔ ترکمانچای به سال ۱۲۴۳، نمایندهٔ عباس میرزا با «پاسکویچ»، فرماندهٔ روسی در مرند ملاقات کرد. در دورهٔ مشروطیت، سردار ملی سال‌ها در مرند با «میرزا حسین خان یکانی» و «رضاقلی سرتیپ یکانی» فرزند «زال خان» روابط نزدیک داشته‌است. از دیگر مجاهدین آزادی خواه دورهٔ مشروطیت در مرند از اشخاص زیر می‌توان نام برد: «میرزا عیسی حکیم‌زاده»، «اسماعیل یکانی»، «نورالله یکانی»، «حبیب‌الله شاملوی مرندی»، «حاج ابراهیم ذوالفقارزاده»، محمدولی صراف»، «حاج حسین صراف»، میرزا محمود»، برادران «میرزا صابر مرندی» معروف به مکافات، صاحب روزنامهٔ مکافات به سال ۱۳۲۷ هجری در خوی، «حاج جلال مرندی»، «محسن خان»، «مصطفی خان اسفندیاری»، «حاج ملاعباس واعظ قره‌آغاجی»، «حاج علی‌اکبر صدیقی»، «میرزا کریم‌زاده» و «میرزا نصیر رئیس‌السادات» و پسرش «میرزا احمد رئیس‌السادات» ، «موسی خان پاشا»و پسرش «شیخعلی‌پاشایی».[۷]
تقسیمات کشوری

شهرستان مرند از شهرهای کشکسرای، یامچی، زنوز ، بناب جدید ومرند تشکیل شده و دارای ۲ بخش می‌باشد که بخش مرکزی از دهستان‌های بناب، دولت آباد، میشو شمالی، کشکسرای، زنوزق، هرزندات شرقی و هرزندات غربی و بخش یامچی از دهستان‌های ذوالبین و یکانات تشکیل شده‌است.[۸]
جغرافیا
Compass rose pale.svg         منطقه آزاد ارس، جمهوری نخجوان     ماکو     Compass rose pale.svg
ورزقان، اهر     شمال     خوی
شرق   مرند    غرب
جنوب
تبریز     میشو، شبستر     دریاچه ارومیه
آب و هوا

میزان متوسط بارندگی در مناطق مختلف شهرستان متفاوت بوده و بین ۲۲۰ میلی متر در منطقه هرزندات و یکانات و ۳۷۳ میلی متر بارندگی در حومه مرند و پیام در سال با پراکنشهای متوسط در نوسان می‌باشد. میزان بارندگی در سال ۱۳۷۳، ۴/۳۸۰ میلی متر و در سال ۱۳۷۴ حدود ۷/۲۳۴ میلی متر بوده‌است که ۳۰ درصد آن در فصل بهار، ۵/۱۰ درصد در فصل تابستان ۳۷ درصد در فصل پائیز و ۵/۲۲ درصد آن در فصل زمستان نازل گردیده‌است. در چند سال اخیر این شهرستان به جهت عدم بارندگی نزولات آسمانی دچار خشکسالی شده و خسارات فراوانی را متحمل گشته‌است. جریانهای هوائی مختلف بر روی اقلیم این شهرستان تاثیرات متفاوت و متغیری را می‌گذراند که در نگاه اصلی در فصل گرم (از اوایل اردیبهشت تا اوائل مهر) و سرد (از اوائل مهر تا اواخر فروردین) زیانزد مردم محروم و زحمتکش منطقه می‌باشد. بطور کلی در این شهرستان حداقل درجه حرارت مطلق ۲۲-درجه سانتیگراد و حداکثر آن ۳۷ درجه سانتیگراد بوده و تعداد روزهای یخبندان از ۱۰۹ روز تجاوز نمی‌کند. وجود آب و هوای معتدل سرد و همچنین نامناسب بودن بارش سبب گردیده که پوشش گیاهی از آب و هوای مرند تابعیت نماید. بدین معنی که اگر بارش و میزان نزولات هوا متناسب باشد پوشش گیاهی بهتر رشد کرده و در غیر این صورت وضع پوشش گیاهی مطلوب نخواهدبود. پوشش گیاهی این منطقه از نوع استپ بوده و در بهار رویش گیاهی به مدت ۱۱ روز تمام مناطق کوهستانی میشاب و سایر مناطق را می‌پوشاند ارتفاع گیاهان تا ۶۰ سانتیمتر نیز می‌رسند.[۸]
پستی و بلندی‌ها

نظر به اینکه شهرستان مرند در منطقه کوهستانی قرارگرفته و بیش از دوسوم مساحت آن اراضی ناهموار تشکیل می‌دهد. بنابراین ارتفاع اراضی جلگه‌ای از سطح دریا بین ۹۰۰ تا ۱۵۰۰ متر متغیر بوده که ارتفاع پستترین نقطه در دشت یکانات از سطح دریا ۹۰۰ متر و در مرتفع ترین نقطه یعنی قله میشاب (میشو) بالغ بر ۳۱۲۵ متر می‌گردد. از دیگر ارتفاعات مهم این منطقه می‌توان به کوه سنگبران (سمبوران) ۱۷۲۷ متر، کوه علی علمدار ۳۱۵۵ متر، کوه گچی قلعه سی ۱۶۴۹، بوغداداغ ۲۳۸۵ متر و دیوان داغ ۲۳۴۴ متر اشاره کرد.[۸]
پوشش گیاهی

پوشش گیاهی خاص منطقه استپی مرند انواع گونها و خارها می‌باشد ولی عمده ترین پوشش گیاهی، علوفه‌هایی هستند که اغنام و احشام از آنها استفاده می‌نمایند باید گفت در میان این پوشش گیاهی، گیاهان داروئی نظیر کاکوتی، پونه، اوغلان اوتی، ختمی کوهی، قازایاقی، پنیرک، قال قان، اوشقون(ریواس) پیاز کوهی و دهها گیاه دارودی دیگر که همه از نظر طبی حائز اهمیت می‌باشند.[۸]
منابع آبی

وجود آب‌های سطح الارضی، رودها، چشمه‌ها و قنوات، آب‌های تحت‌الارضی به کشاورزی جایگاه خاصی بخشیده ولی با این ویژگی هنوز دشت‌های مرند، هرزندات با مشکل کم آبی مواجه هستند عمده مصرف آب در شهرستان مرند در بخش کشاورزی متمرکز گردیده‌است که حدود ۹۰ درصد این مصرف از آب‌های زیرزمینی با حدود ۷۵۰ حلقه چاه عمیق و نیمه عمیق تامین می‌گردد. حجم آب مصرفی شهرستان در قسمت آب‌های زیرزمینی حدود ۲۵۰ میلیون مترمکعب تخمین زده می‌شود رودخانه‌های مهم شهرستان عبارتند از: زیلبرچای، زنوزچای، قره چای (کشکسرای) شیخ چای.[۸]
مردم

اهالی شهر مرند، همانند ساکنان سایر نواحی استان آذربایجان شرقی، به زبان ترکی آذربایجانی و با لهجهٔ محلی خود سخن می‌گویند. شهر مرند نسبت به شهرهای دیگر استان، بیشتر جاذبهٔ تجارتی دارد و مردم بیشتر به مشاغل تجارت خُرد روی آورده‌اند. به‌طوری‌که مراکز خرید و بازارهای فراوان و پر رونقی در این شهر احداث شده‌است. جمعیت شهر مرند در سال ۱۳۸۵ خورشیدی، بالغ بر ۱۱۴٬۱۶۵ نفر بوده‌است که از این میان ۵۷٬۱۵۱ نفر مرد و ۵۷٬۰۱۴ نفر زن بوده‌اند که در قالب ۲۹٬۷۵۵ خانوار، ساکن این شهر بوده‌اند.[۹]
صنایع دستی
قالی‌بافی

شهر مرند همانند سایر شهرهای منطقهٔ آذربایجان، یکی از کانون‌های مهم قالی‌بافی در سطح کشور محسوب می‌شود. در شهر مرند و نیز در تمام شهرها و روستاهای حومهٔ آن، کارگاه‌های بزرگ و کوچک بافت قالی و قالیچه، گلیم و خورجین دایر است. این صنعت به استناد منابع تاریخی، قرن‌هاست که در این منطقه رواج داشته و همواره یکی از منابع عمدهٔ درآمد مردم محسوب می‌شده‌است. قالی‌ها و قالیچه‌های نفیس بافت مرند و روستاهای حومه‌اش، نه تنها در بازارهای فرش داخل کشور، بلکه در خارج از کشور نیز شهرت بسیار دارد و از نظر صادرات نیز اهمیت بسزایی دارد. صنعت قالی‌بافی در شهر مرند به صورت کارگاهی و در روستاها به صورت تک‌بافی، یکی از مشاغل فراگیر مردم به شمار می‌رود و محصولات آن‌ها در طرح‌ها و نقش‌های متنوع و بافت‌های گوناگون به بازارهای داخلی و خارجی عرضه می‌شود.
سبدبافی

از دیگر صنایع دستی شهر مرند، بافت انواع سبدها برای حمل نان و میوه از ساقهٔ گندم است که به نوبهٔ خود از شهرت زیادی برخوردار است.
فانوسکابافی

روستای هوجقان، یکی از مناطقی است که سال‌های سال، مردم آن‌جا در بافتن فتیله‌های چراغ، مهارت کامل داشته و تولیدات خود را به سراسر کشور عرضه می‌کردند. با گسترش نیروی برق و روشنایی الکتریسیته و رکورد فروش فتیله، مردم صنعت‌گر این روستا به بافتن «فانوسقه» یا کمربندهای نظامی و نوار کفش پرداختند و در حال حاضر، یکی از مراکز مهم تولید این محصول می‌باشد.
سفال‌گری و سرامیک‌سازی

محصولات سرامیک، در چند کارگاه شهر زنوز تولید می‌شود. استادکاران سرامیک زنوز، از نوعی خاک مرغوب (کائولن یا خاک چینی) استفاده می‌کنند و به نقاط دیگر جهت فروش، صادر می‌نمایند. علاوه بر کارگاه‌های سرامیک‌سازی، کارگاه‌های سفال‌گری نیز در بعضی از مناطق شهر مرند و روستاهای اطراف وجود دارند.
کتابخانه‌ها

در داخل شهر مرند تعدادی کتابخانه وجود دارد که «کتابخانهٔ پارک شهر مرند»، بزرگ‌ترین کتابخانهٔ این شهر و جزء کتابخانه‌های درجه یک کشور است که در سال ۱۳۷۸ خورشیدی، در محوطهٔ پارک شهر مرند با مساحت ۱۲۰۰ متر مربع و زیربنای ۹۵۶ مترمربع، افتتاح گردیده و دارای ۱ سالن مطالعه و یک مخزن کتاب و یک سالن آمفی تئاتر و اتاق اینترنت است. تعداد کتاب‌های این کتابخانه به حدود ۲۵۰۰۰ جلد در موضوعات متنوع و تعداد اعضای آن ۳٬۷۰۰ نفر بوده و کلیهٔ خدمات فنی به روش رایانه‌ای صورت می‌گیرد و همه روزه از ساعت ۷ و نیم صبح، آمادهٔ ارائهٔ خدمات می‌باشد. بیشتر مراجعین این کتابخانه را دانش‌آموزان و دانشجویان تشکیل می‌دهند.

«کتابخانهٔ عمومی کوثر» واقع در خیابان امام خمینی مرند، در سال ۱۳۳۰ با زیربنای حدود ۲۰۰ متر مربع تأسیس گردیده‌است. در حال حاضر این کتابخانه دارای یک مخزن و یک سالن مطالعه به ظرفیت ۱۲۰ نفر است که مجموعهٔ کتاب‌های آن به حدود ۱۳۰۰۰ جلد می‌رسد و تعداد اعضای آن ۲٬۷۰۰ نفر می‌باشد. این کتابخانه مخصوص خواهران است و روزانه حدود ۱۵۰ نفر مراجعه کننده دارد و همه روزه از ساعت ۷ و نیم صبح لغایت ۸ و نیم شب، آمادهٔ ارائهٔ خدمات به مراجعین می‌باشد. کلیهٔ خدمات فنی این کتابخانه به روش رایانه‌ای صورت می‌گیرد.[۱۰] و چندین کتابخانه دیگر که در سطح شهر فعالیت دارند.
اماکن تاریخی و دیدنی

از اماکن تاریخی وباستانی این شهر می‌توان به قلعه مانداگارانا، مسجد جامع مرند، تپه باستانی سیوان و بازار کوزه‌فروشان ، مسجد بازار، کاروانسرای عباسی مرند و دهها اثر دیگر اشاره کرد. در تپه سیوان یک ته‌ستون هخامنشی و سفالینه‌های پارتی یافته شده‌است.[۱۱][پیوند مرده]
مسجد جامع مرند

مسجد جامع مرند در مزکز شهر مرند واقع شده‌است طبق کتیبه محراب مسجد این بنا در سال ۷۳۱ هجری در زمان سلطنت ابوسعید بهادرخان از محل خیرات مردم مرند و جزیه‌ای که در آن زمان از غیر مسلمان می‌گرفتند به تولیت حسین بن محمود ابن تاج خواجه ساخته شده‌است. امروزه کف مسجد به اندازه سه پله (۸۰ سانتی متر) از سطح کوچه مجاور پایین تر می‌باشد و دالانی به طول ۱۲ متر با سه طاق گنبدی، ورودی را به شباستانها مربوط می‌سازد در سمت چپ این دالان، شبستان جنوبی با گنبدی کم خیز واقع شده که بر فراز آن کتیبه‌ای از سنگ با عبارت ذیل به چشم می‌خورد: «امر بتجدید هذا المعماره العبد الفقیر خواجه حسین بن سیف الدین محمود بن تاج خواجه فی اواخر شوال سنه اربعین و اربعمائه» محراب به عرض ۷۵/۲ و ارتفاع ۶ متر در قسمت جنوبی مسجد واقع شده و مزین به آیات قرآنی به خط کوفی و گچبری‌های زیبا بدیع می‌باشد. کتیبه تاریخ محراب در قسمت قوس بزرگ بالای آن به شرح ذیل دیده می‌شود: «جدد من فواضل الانعام السلطان الاعظم مالک رقاب الامم ابوسعید بهادرخانه خلدالله ملکه فی احدی و ثلثین و سبعمائه هجریه» در فاصله دو ستون تزئینی و گچبری کنار محراب نام سازنده محراب به خط رقاع نوشته شده‌است: «عمل عبدالفقیر نظام بند گیر تبریزی» در داخل هلال در پایین دو کتیبه مزبور کتیبة گچبری دیگری به خط رقاع بدین مضمون به چشم می‌خورد: «وقف من مال خیرته مدینه مرند علی مصالح هذا المسجد الجامع و شرط التولیه العبد الضعیف حسین بن محمود بن تاج خواجه»[۸]
کاروانسرای مرند

این کاروانسرا که به جهت واقع شدن در نزدیکی مرند به این نام موسوم گشته‌است. قطعاً در اصل نام دیگری داشته‌است کاروانسرای مذکور در ۲۳ کیلومتری مرند و در سر راه جلفا و در دشت الکی واقع شده‌است تاریخ بنای این کاروانسرا (به سال ۷۳۱ هجری قمری و عهد ابوسعید بهادرخان) نسبت داده شده‌است فعلاً جز تلی خاک آثاری از آن باقی نمانده‌است این کاروانسرا (یکی از باشکوهترین بناهای زمان خود بوده و شاید هم قلعه یا مقر حکومتی شخص با نفوذی بوده‌است گروهی به جهت نزدیکی نام محل به نام هلاکوه ایلخان مغول ساختمان این بنا را به هلاکو نسبت می‌دهند چرا که الکی گاهی هلاکو خوانده می‌شود. تا چندین سال پیش سردر کاروانسرا که طاق روی آن خراب شده بود نمایان بود که ارتفاع آن به ۹ متر می‌رسید. صفحة خارجی آن از نیم ستون زاویه کتیبه‌ای به عرض ۲۵ سانتی متر شروع می‌شده که به حروف کوفی نوشته شده بود این حروف از سفال بدون لعاب در زمینة کاشی آبی روشن نوشته شده بود.[۸]
مسجد بازار

مسجد بازار که در مدخل شهر واقع شده حدود ۳۰۰ متر مربع مساحت دارد بر روی چهار ستون سنگی استوانه‌ای قرار گرفته‌است بنا به اظهار مهمترین محلی در روزگاران قدیم دیری بوده که بعداً به علت انتساب به مادر حضرت نوح تبدیل به یک مسجد گردیده‌است در شهر مرند همچنین چند بنای باستانی وجود دارد که به اندازة کافی مورد مطالعه قرار نگرفته‌اند. در حالیکه اگر چنین می‌شد احتمالاً گوشة تاریکی از تاریخ فرهنگ گذشته این شهر روشن می‌شد از جمله این بناها دو امامزاده به نامهای امامزاده احمد در قسمت غربی شهر و در کوه امامزاده ابراهیم واقع در کوی یالدور مرند و نیز تاع و مقابر مربوط به اصحاب علم و عرفان بنامهای پیر اسمعیل در محلة یالدور، پیراسحق در محلة گلعذاریها و پیر خموش در کوچة صمصامی می‌باشد.[۸]

از مناطق تفریحی مرند نیز می‌توان به گردنه پیام، روستاهای ملایوسف و کندلج در ۵ کیلومتری شمال مرند و چشمهٔ باش کهریز و قنات بزرگ و بسیار معروف بَی گوزی (=چشمه داماد) در شمال روستای دیزج علیا که از دل کوه میشو بیرون می‌آید اشاره کرد.
شهر مرند

شهرداری مرند به عنوان اولین شهرداری الکترونیک در کشور معرفی شده‌است.[۱۲] مرند امروزه دارای محله‌ها و چندی شهرک می‌باشد.

    محله‌های قدیمی مرند

مرند از جند محله تشکیل شده بود به نام‌های یالدور نخودبیگ، قنبرچشمه ، بازار ، یوخاری کوچه، ایستگاه، قره آغاج، دولر، مومنلر ، سیدلر، زمینّی لر، چهل گز و قوشا دکانلار

    محله‌های نوساز شهر مرند

- شهید فهمیده: محله شمال غرب مرند

- میناخوی: محله شمال مرند

- یکان: محله غرب مرند

- سردارملی: محله جنوب مرند

- آغ زمین: محله شرق مرند
شهرک‌های مسکونی

- شهرک میلاد: جنوب مرند

- شهرک ولیعصر (عج): جنوب غرب مرند

- شهرک بعثت: غرب مرند

- شهرک بنفشه: غرب مرند

- شهرک شهید چرمی: شمال مرند

- شهرک ویلایی پروین اعتصامی: جاده مرند-تبریز
بزرگراه‌ها

- آزادراه حضرت نوح (ع)

- بزرگراه آیت‌الله مرندی (ره)
اقتصاد

اقتصاد مرند بیشتر بر پایه کشاورزی استوار است. تمام منطقه مرند بنا به شرایط طبیعی - دامداری- کشاورزی و باغداری مناسب می‌باشد محصولات مهم مرند غلات (گندم و جو) که بالاترین تولید را در میان شهرهای آذربایجان شرقی دارد حبوبات-سبزیجات وسیفی جات است که بسیارمعروف می‌باشد باغداری بسیار رایج و از محصولات مهم آن می‌توان زردآلو و انگور را نام برد که علاوه بر مصارف داخلی مقداری به عنوان خشکبار صادر می‌شود. وسیب زنوز که طعم بخصوصی داشته که شهرت جهانی دارد. اما در سالهای اخیر بعلت کاهش آب سفره‌های زیرزمینی کشاورزان زیان بسیاری دیده‌اند و روند مهاجرت به سوی شهرهای بزرگ را پیش گرفته‌اند. کشت زعفران که در اقتصاد کشاورزی به (گیاه طلائی) مشهور است، اخیراً به صورت گسترده در دهستان بناب واقع در شرق مرند ترویج گردیده‌است و از مرغوبیت بی نظیر و معروفیت خاصی برخوردار شده‌است و از حیث کیفیت بازرگانان آن را با محصولات استان خراسان مقایسه می‌کنند. دراین راستا تحول درکشت سنتی به کشت پسته نیز در بخش یامچی واقع در قسمت غرب مرند همت گماشته‌اند که امید می‌رود موجب تحول چشم گیری در اقتصاد کشاورزی گردد.
دانشگاه‌ها

- دانشگاه آزاد اسلامی مرند

- دانشکده فنی و مهندسی مرند

- دانشگاه پیام نور مرکز مرند

- دانشگاه علم و صنعت مرکز مرند

- دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنوز

- دانشگاه آزاد اسلامی واحد بناب مرند

- دانشگاه پیام نور مرکز زنوز

- دانشگاه پیام نور مرکز بناب مرند

-دانشگاه پیام نور واحد پامچی (در شرف تأسیس)

- دانشگاه علمی و کاربردی مرند

-دانشگاه فنی و حرفه‌ای مرند
صنعت

این شهر همواره با مشکل بیکاری دست و پنجه نرم نموده‌است و هنوزهم در این زمینه شایان توجه مسئولان دولتی و کشوری و استانی می‌باشد. با راه اندازی واحدهای کائولن شوئی و صنایع جنبی آن و صنایع پارس پروفیل - کنسانتره - صنایع کاشی وسرامیک ومشارکت مردم در راه اندازی و سرمایه گذاری‌های صنعتی جدید امید می‌رود گام مهمی در رفع بیکاری و اشتغال زایی جدید تحولی عظیم در زندگی مردم بهبود نسبی به وجود آید از صنایع مهم دیگر آن که بیشتر بخش روستایی به آن اشتغال دارند صنایع قالیبافی می‌باشد که شدیداً اقتصاد روستایی را تحت تاثیر قرار داده‌است. و از دیگر صنایع آن می‌توان به صنایع فتیله بافی و گلیم بافی و تولید آجر و مصالح ساختمانی اشاره نمود. در سال‌های اخیر با توجه به پیشرفت‌هایی که شهر مرند داشته‌است، کارخانجات مختلفی در اطراف این شهر احداث شده‌اند که از این میان، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

    شرکت بزرگ تکدانه با تولیدات تبدیلی کشاورزی و شهرت جهانی
    ارس وین تنها تولید کننده تجهیزات ورزشی فضای باز در شمالغرب[۱۳]
    اولین شهرک سرامیک سازی در منطقه
    کارخانه فراوری خاک‌چینی
    کاشی تبریزکف[۱۴]
    پارس پروفیل
    شرکت بزرگ آناکنسرو تولید کننده محصولات غذایی با برند سانیا
    شرکت پویان صنعت
    ترشی کام مرند
    پیام شیمی
    ثمین شیر
    شرکت سامرند
    کارخانه آذریت تولید کننده محصولات بتنی
    انستیتو تحقیقات واکسن و سرم سازی شمالغرب کشور[۱۵]
    کارخانه آذرچین
    پلاستوفوم فخر مرند

کارخانه موزائیک سازی پیری

    کارخانه تولید ۳D پانل ره انجام

شهرک‌های صنعتی

- شهرک صنعتی شماره ۱مرند

- شهرک صنعتی سرامیکی مرند

خاروانا

خاروانا (خوروانق–خورواثق) یکی از شهرهای استان آذربایجان شرقی و مرکز اداری بخش خاروانا در شهرستان ورزقان است. نام تاریخی این روستا به معنی مکان آفتاب‌گیر است.

بخش خاروانا در استان آذربایجان شرقی، شهرستان ورزقان واقع شده و دارای مساحتی بالغ بر ۱۱۰۴ کیلومتر مربع (۶/۴۶ % مساحت کل شهرستان) و جمعیتی بالغ بر ۱۱۴۹۵ نفر و ۳۱۱۱ خانوار طبق آمار سرشماری سال ۱۳۹۰ می باشد. این بخش از طرف شمال با کشور ارمنستان و جمهوری خود مختار نخجوان، از طرف جنوب با شهرستان مرند و شبستر، از شرق با بخش مرکزی ورزقان و از غرب با شهرستان جلفا بخش سیه رود هم مرز می باشد.

فاصله این بخش تا مرکز شهرستان ۶۴ کیلومتر، تا مرکز استان از مسیر ورزقان ۱۴۹ کیلومتر و از مسیر طرزم ـ قینر ۱۰۴ کیلومتر می باشد. بخش خاروانا شامل سه دهستان به نامهای دیزمار مرکزی، ارزیل و جوشین، یک شهر و ۴۸ روستا و آبادی می باشد.
تاریخ

از گذشته‌های بسیار دور، شهر خاروانا مرکز بخش دیزمار قاراداغ بوده‌است. حمد الله مستوفی (۷۵۰-۶۸۰) در صفحه ۱۳۲ کتاب نزهة القلوب منطقه دیزمار را ولایت یکپارچه می‌داند. او درباره دیزمار می‌نویسد: «دیزمار ولایتی است در شمال تبریز کما بیش پنجاه پاره دیه بود و دوزال و کوردشت و قولان و هزار[=هراس و خورواثق (خاروانا) از معظمات آن. هوایش معتدل به گرمی و آبش از آن جبال بر می‌خیزد و فضلابش در ارس می‌ریزد حاصلش غله و پنبه و انگور و میوه به همه انواع می‌باشد و پیشتر از همه جا رسد و نوباوه تبریز از آنجا باشدحقوق دیوانش چهل هزار و هشتصد دینار است». [لازم به ذکر است که در زمان صفویه عشایر پیرعلیلوی رومی، مقدم، بایبردلو، سادات مصری کوه کمر و... در منطقه دیزمار در روستاهای جدیدالاحداث ساکن شدند. موج دوم مهاجرت از آن سوی ارس در زمان فتحلیشاه قاجار روی داد که در آن زمان قاجار کرداحمد، عشایر پسیان سهرون و گل آخور، الیاسکانلوهای دیزمار شرقی، چلبیانلوهای لیلاب و مردانقم و... در آبادی‌هایی جدیدالاحداث ساکن شدند و دیزمار در گذشته نه چندان دور ۱۹۶ آبادی بزرگ و کوچک داشت.در جلد چهارم فرهنگ جغرافیائی ایران جمعیت دیزمار ارسباران ۴۱۲۳۰ نفر و تعداد آبادی‌های آن ۱۱۲ پارچه گزارش شده‌است. علاوه بر آن اویلق، اندریان، ایری بالا، کوه کمر، کماربالا، سیه رود، خانه سر، جوشین، علیلر، مردانقم، مزرعه ٔ شادی، شرف آباد و... را از آبادی‌های معروف دیزمار ارسباران معرفی نموده‌است. اما آنچه مسلم است در زمان نگارش کتاب مزبور دهها روستای تاریخی دیزمار نظیر قینر، کهل، سار، ایوند، امند، ورکش، کلانکش، گنزنق، اولی کندی، مزرعه، زین آباد، موجمبار، لاری و... که در نزدیکی مرند بویژه تبریز قرار دارند جزو شهرستان‌های مزبور به حساب آمده‌است که در حال حاضر پس از ارتقاء شبستر از بخش به شهرستان این روستاها بین شهرستان‌های تبریز، شبستر و مرند تقسیم شده‌است.

شهرستان ورزقان

شهرستان ورزقان یکی از شهرستان‌های استان آذربایجان شرقی است. مرکز آن شهر ورزقان است. این شهرستان از دو بخش مرکزی و بخش خاروانا تشکیل شده است. جمعیت این شهرستان در سرشماری سال ۱۳۸۵ - ۴۸٫۱۱۲ برآورد شده‌است که ۴٫۰۸۸ نفر از آن یعنی ۵/۸ درصد در مرکز شهرستان ساکن اند. این شهرستان از سمت شرق به شهرستان اهر، از سمت غرب به شهرستان‌های مرند و شبستر . از سمت شمال به شهرستان‌های کلیبر و جلفا و از سمت جنوب به شهرستان تبریز محدود شده‌است. این شهرستان سابقاً یکی از بخش‌های شهرستان اهر بوده‌است. نام دیگر شهرستان ورزقان ارسباران است و این نام به دلیل واقع شدن بسیاری از جنگل‌های ناحیهٔ سرسبز ارسباران در این شهرستان است. امروزه قسمتی از قدیمیترین منطقه قره داغ که به دیزمار ارسباران موسوم است تحت عنوان دیزمار مرکزی "(بخش خاروانا)" تابع این شهرستان می‌باشد. این شهرستان که به علت بخش بودن زیاد مورد توجه قرار نمی گرفت و در محرومیت به سر می برد. پس از جدا کردن بخش مواضع خان (خواجه) از ورزقان و الحاق آن به شهرستان هریس، بخش دیزمار شرقی (مردانقم) از خاروانا و الحاق آن به شهرستان خداآفرین، دیزمار غربی (سیه رود) از خاروانا و الحاق آن به شهرستان جلفا و ... بموجب جلسه مورخ 1380.7.1 هیأت وزیران و بنا به پیشنهاد شماره 1.4.90074 مورخ 1379.12.23 وزارت کشور و به استناد ماده (13) قانون تعاریف وضوابط تقسیمات کشوری ـ مصوب 1362 ـ اصلاحات تقسیماتی زیر را در استان آذربایجان شرقی تصویب نمود: بخش‌های ورزقان و خاروانا از شهرستان اهر منتزع و به شهرستان تبدیل و به عنوان «شهرستان ارسباران» شناخته شود. مرکزیت شهرستان ارسباران درشهر ورزقان خواهد بود این شهرستان شامل بخشهای زیر می‌باشد: الف: بخش مرکزی به مرکزیت شهر ورزقان مشتمل بر دهستانهای: 1ـ ازومدل شمالی 2ـ ازومدل جنوبی 3ـ بکرآباد 4ـ سینا. ب: بخش خاروانا به مرکزیت شهر خاروانا مشتمل بر دهستانهای: 1ـ ارزیل 2ـ جوشبن 3ـ دیزمار مرکزی. در سال ۱۳۸۰ با پیگیری های شبانه روزی مسئولین وقت، به شهرستان ارتقا یافت و در تاریخ ۱۱/۱۰/۱۳۸۰ مراسم افتتاح با حضور استاندار وقت و سایر مسئولین استانی و محلی بر‌گزار گردید. در این مراسم مردم شریف و انتظار کشیده منطقه ورزقان به شادمانیها پرداختند و گوسفند و گاو قربانی کرده و نماز شکر به جای آوردند از آن تاریخ چهره سیاسی و اقتصادی شهرستان تغییر یافت ادارات و نهادها مستقل گردیدند و آرزوی دیرینه مردم دیار ستارخان، علامه جعفری، آیت‌الله علیاری و چندین رجال خوشنام این سامان برآورده گردید. لازم به یادآوری است که این بخش با منطقه کرج به بخش تبدیل شده و به علل کم توجهی رژیم گذشته در محرومیت مانده بود. شهرستان ورزقان منطقه معدن خیز بوده و انواع عناصر قیمتی و با ارزش در این دیار یافت شده و کشف خواهد گردید و از نظر سوق‌الجیشی و اقتصادی مهمترین و غنی ترین منطقه کشور محسوب می شود.

محتویات

    ۱ مس سونگون ورزقان
    ۲ موقیت جغرافیایی معدن مس سونگون
    ۳ شرایط آب و هوایی منطقه
    ۴ تاریخچه معدن مس سونگون
    ۵ پارامترهای اکتشافی مس سونگون
    ۶ زمین شناسی کانسار مس سونگون
    ۷ استخراج معدن مس سونگون
    ۸ جای‌های دیدنی
        ۸.۱ قلعه جوشین
        ۸.۲ آغجه قلعه
        ۸.۳ قلعه علی بیگ
        ۸.۴ سید جبرئیل آستامال
        ۸.۵ قاضی بلاغی
        ۸.۶ منطقه چیچکلی
        ۸.۷ مسجد جامع خاروانا
    ۹ تقسیمات کشوری
    ۱۰ جستارهای وابسته
    ۱۱ پیوند به بیرون

مس سونگون ورزقان

اکتشافات اصولی مس سونگون از سال ۱۳۶۶ آغاز و بعد از طی مراحل مختلف اکتشافی به همت مهندسین جوان و با انگیزه کشور و همت مسئولین منطقه ای و کشوری این کانسار به عنوان معدن پرذخیره شناخته و از سال ۱۳۷۵ در بودجه کشور دارای ردیف اعتباری شد و توجه دولت باعث پیشرفت مناسب عملیات اجرائی گردید کارخانه مس سونگون ورزقان که در سال ۱۳۸۶ هجری شمسی فعالیت خود را آغاز کرده‌است بعد از کارخانه مس سرچشمه (کرمان) دومین کارخانه تولید مس در ایران است و این به دلیل قرار گرفتن معدن مس در این منطقه‌است. در این معدن بیش از ۴۰۰۰ میلیارد ریال اعتبار ریالی و ارزی هزینه شده و برای تکمیل پروژه‌های موجود و اجرای پروژه‌های جانبی هزاران میلیارد بودجه ریالی و ارزی نیاز می‌باشد از جمله آن پروژه‌ها ذوب مس و پالایش آن، تولید مولیبدن، استحصال طلا و نقره و... می‌باشد. این معدن دارای بیش از یک میلیارد تن ذخیره کان سنگ مس می‌باشد و عناصر همراه آن مولیبدن، طلا، نقره، رینیوم و ... است. در این شهرستان مناطق دیگری مثل: خوینرود، بالوجه، طویل، کالیجان، شرفآباد، اندریان، آستامال، آوان، گوتلر، اوزی و ... دارای کانسارهای متنوعی مثل مس، طلا، نقره و ... می‌باشد. از این میان معدن طلای اندریان به بخش خصوصی فروخته شده و در واقع از اختیار مردم خارج گطرح مس سونگون با هدف استخراج معدن به روش نوین و تولید کنسانتره مس با عیار 30%، جهت تغذیه صنایع مولد کشور و رسیدن به ارزش افزوده با لاتر انجام می گیرد. از دیگر دستاوردهای مهم این طرح انتقال دانش فنی، صرفه جویی ارزی و اشتغال زایی است.
موقیت جغرافیایی معدن مس سونگون

معدن مس سونگون در شمال غرب ایران، در استان آذربایجان شرقی، 130 کیلومتری شمال تبریز، 75 کیلومتری شمال غرب اهر و 30 کیلو متری شمال ورزقان در همسایگی جمهوری‎های آذربایجان و ارمنستان قرار دارد.

مختصات جغرافیایی منطقه، 46درجه و 43 دقیقه طول شرقی و 38 درجه و 42 دقیقه عرض شمالی می‌باشد.

کانسار مس سونگون به طور متوسط نسبت به سطح دریا دارای ارتفاع متوسط 2000 متر، حداکثر ارتفاع در کانسار مس سونگون (چراغلو) 2700 متر از سطح دریا و عمیق ترین ارتفاع 1625 متر نسبت به سطح دریا می‌باشد.

محدود کننده‌های کانسار مس سونگون شامل: رود خانه سونگون چای در شرق کانسار و رود خانه پخیر در شمال کانسار می‌باشد، که پس از پیوستن به هم در میان کافه به رود خانه ایلگینه چای می‌پیوندد که نهایتا به رود خانه ارس می‌ریزد.

راه دسترسی اصلی معدن از طریق جاده آسفالته تبریز-ورزقان-سونگون و راه دسترسی دوم از طریق جاده تبریز-اهر-ورزقان-سونگون میسر است.
شرایط آب و هوایی منطقه

بخاطر اینکه معدن در منطقه کوهستانی واقع شده است. شاهد زمستانهایی سرد و یخبندان و تابستانهای معتدل هستیم.

میانگین حداکثر درجه حرارت در تابستان 33 درجه سانتیگراد و در زمستان 22 - درجه سانتیگراد ثبت شده است. مقدار حداکثر بارندگی در محل حدود 350 میلیمتر در سال می‌باشد و مقدار رطوبت نسبی در سال بین 52 تا 82 درصد متغیر است، جهت غالب وزش باد، جنوب غربی است. اکثر روزهای بهار و تابستان، معدن مه آلود دیده می‌شود.
تاریخچه معدن مس سونگون

سابقه معدنکاری در سونگون به دو قرن پیش (دوره قاجاریه) بر می‌گردد. آثار فعالیت‌های قدیمی به صورت استخراج زیر زمینی در امتداد طول رودخانه سونگون در محدوده پرعیار بوده است. بهره‌برداری از سنگ‌های پرعیار مس تا سال 1351 متناوباً انجام گرفته است.

عملیات اکتشافی با استفاده از روش‌های نوین و وسایل و تجهیزات جدید از سال 1325 شروع و تا سال 1356 ادامه داشته است. در سال 1356 وجود ذخایر مس از نوع پرفیری توسط کارشناسان زمین شناسی کشور محرز گردید. بطوری که در سال 1370 طبق عملیات اکتشافی، ژئو شیمی و ژئو فیزیکی توسط شرکت اولنگ و ایتوک، وجود آنومالی‌های قوی مس و مولیبدین قطعی شد. مطالعات امکان پذیری مقدماتی در سال 1370 توسط شرکت SNC کانادا و در سال 1374 توسط شرکت ایتوک انجام شد.

اولین گمانه کانسار در سال 1368 حفر شد و از سال 1368 تا سال 1371 اکتشافات نیمه تفضیلی توسط شرکت معدنکاری اولنگ و یک شرکت انگلیسی با حفر 7 دهنه تونل اکتشافی با سطح مقطع 4 مربع و متراژ کل 25/2224 متر عملیات اکتشافی را ادامه و نیز گمانه‌هایی طی سالهای 1370 تا سال 1371 در بخش شرقی و شمال شرقی توده کانسار تا اسکارن شمالی 30 حلقه گمانه به عمق 3000 متر حفر گردید، تا پارامترهای لازم برای تخمین و بر آورد ذخیره، توسط شرکت‌های مزبور فراهم شد.

عملیات پیش باطله نیز از سال 1372 توسط شرکت ترانشه معدن، آغاز و همزمان با انجام اکتشافات تکمیلی و تفضیلی به کمک شرکت‌های مشاور پارس اولنگ و شرکت Rıo tıntı در سال 1378 به پایان رسید.
پارامترهای اکتشافی مس سونگون

1- حجم کل ذخیره قطعی: 796 میلیون تن

2- حجم پیش باطله برداری: 105 میلیون تن

3- حجم کل باطله برداری: 767 میلیون تن

4- حجم کل ذخیره اکسید: 7/6 میلیون تن

5-حجم مواد قابل استخراج: 388 میلیون تن

6- طول گمانه‌های حفر شده: 60 هزارمتر

7- تعداد تونل‌های اکتشافی: 7 دهنه

8- سطح مقطع تونل‌ها: 4 متر مربع
زمین شناسی کانسار مس سونگون

به طور کلی کانسار مس سونگون در زون آتشفشان ارومیه-دختر که بخشی از کمربند متالوژنی آلپ-هیمالیا، قرار دارد. این کانسار پرفیری مونزونیتی است که در یک کمربند تکتونیکی زون فرو رانش حاشیه قاره‌ای به سن ترشیاری قرار گرفته است. سطح توده کانسار در شبکه اکتشافات تفضیلی حدود یک کیلومتر مربع می باشد. این کانسار از نوع نهشته‌های پرفیری مس بوده و رگچه‌های درهم پر عیار در توده نیمه عمیق مونزونیت پر فیری متمرکز شده‌اند. سنگ‌های درونگیر این توده مونزونیتی را واحدهای آهکی کرتاسه بالا و سری‌های ولکانیکی آندزیتی-لاتیتی تشکیل داده‌اند.

درطی فرآیندهای کانی زایی انواع کانیهای سولفیدی، فلزات اصلی و اکسیدها بوجودآمده‌اند. کانیهای سولفیدی موجودشامل: پیریت، مولیبدنیت، گالن، اسفالریت، مارکازیت پیرتیت و سولفیدهای مس (کالکوپیریت، بورنیت،کالکوسیت و کوولیت) می‌باشد. فلزات اصلی شامل: طلا و نقره و اکسیدها شامل: ایلمنیت، روتیل، مگنتیت و گوتیت می‌باشد. همانند سایر معادن پورفیری، سه زون(zone): فروشست (leached)، سوپرژن (supergene) و هیپوژن (hypogene) در معدن مس سونگون قابل رویت است.

ضخامت زون فروشست ار 20 تا 150 متر در نوسان بوده و زون سوپرژن دارای ضخامت متغیر از صفر تا 200 متر می‌باشد. ضخامت بخش هیپوژن تا حدود 600 متر برآورد شده است. که کانی زایی سونگون به دو بخش سوپرژن و هیپوژن محدود می‌باشد.

به دلیل توپوگرافی شدید و خشن موجود در منطقه و ارتباط تنگاتنگ سطح فوقانی زون سوپرژن با سطح آب زیر زمینی کمر بالای زون سوپرژن در منطقه، سطحی بسیار نا هموار دارد. از زون‌های دگر سانی موجود در کانسار سونگون می‌توان به زون پتاسیک، پروپلیتیک، کوارتز، سیریسیت و آرژیلیک اشاره نمود. دگر سانی غالب در توده معدنی، کوارتز-سیریسیتی است و بعد از آن آلتراسیون آرژیلیتی عمدتاً در قسمت‌های بالای مواد معدنی و حواشی توده کانسار مشاهده شده است.
استخراج معدن مس سونگون

با توجه به مشخصات کانسار و به دلیل تولید بالا و لزوم استفاده از ماشین‌آلات عظیم‌الجثه استخراج معدن به روش روباز (open_pit) طراحی شده است.

این روش نسبت به سایر روش‌های استخراج، دارای مزایای: تولید بالا، ایمنی بالا، امکان استخراج مواد معدنی با عیار پایین و پایین بودن ضایعات مواد معدنی می‌باشد.

عملیات حفاری چالها، بارگیری مواد استخراج شده و حمل آنها به دامپ‌های باطله و ماده معدنی و همین طور سنگ شکن، توسط شرکت‌های پیمانکاری انجام می‌شود. پس از حفر چالهای انفجاری توسط دستگاه‌های حفاری عملیات خرج گذاری و انفجار چالها با استفاده از آنفو، دینامیت، نانل، فتیله کرتکس، فتیله کند سوز و چاشنی معمولی صورت می‌پذیرد.

پس از عملیات انفجار چالها، بارگیری مواد استخراج شده توسط شاول و لودر انجام می‌گیرد.

بولدوزر و گریدر نیز برای تمیز کردن اطراف شاول و سطح پله‌ها استفاده می‌شود. حمل مواد استخراجی نیز توسط دامپتراکهای 30 تا 100 تنی انجام می‌شود. باطله‌ها از پله‌های عملیاتی به طرف دامپ‌های باطله که در دره پخیر چای واقعند حمل می‌گردند. مواد معدنی نیز به سنگ شکن و یا دامپ‌های سولفور واقع در جنوب و شمال معدن حمل می‌گردند.

ذکراین نکته بسیار حائز اهمیت است که شهرستان ورزقان روی کمربند مس جهانی قرار گرفته و بزرگترین نقش را در محرومیت زدائی آن ایفا کرده و انشاالله در آینده نیز ایفا خواهد نمود.
جای‌های دیدنی
قلعه جوشین

قلعه جوشین در ۲۶ کیلومتری غرب ورزقان و ۶ کیلومتری روستای تاریخی و معدن خیز جوشین و در قلب محال تاریخی دیزمار ارسباران بمرکزیت شهر باستانی خاروانا در یک منطقه کوهستانی سخت‌گذر در بالای یک کوه مرتفع قرار گرفته‌است. در کاوش‌هایی که در آن صورت گرفته، سفالینه‌هایی از هزارهٔ اول قبل از میلاد و قرون اولیه اسلام به دست آمده‌است. قلعه جوشون که احتمالاً از قلعه‌های بابک خرمدین بوده (مطمئن نیستم چون کسی رو پیدا نکردم که در این زمینه اطلاعات کاملی داشته باشه) و بر فراز یک کوه صخره‌ای در یک منطقه کوهستانی زیبا در شمال غربی شهر ورزقان واقع شده است. ارتفاع قله از سطح دریا در حدود 1800 متر می باشد (از نظر ارتفاعی چندان ارزش کوهنوردی نداره بیشتر ارزش کوهنوردی اون بدلیل مسیر صعب العبور صعوده. مسیر کوهپیمایی این قلعه که نیاز به تجهیزات خاصی نداره ضلع شمالی اونه. از سایر جهات نیاز به صخره نوردی با تجهیزات کامل داره). مسیر رفت از تبریز به ورزقان و از آنجا در جهت شمال غربی به طرف روستای خاروانا می باشد. فاصله تبریز تا ورزقان 97 کیلومتر و فاصله ورزقان تا پای قلعه هم باید چیزی در حدود 45 کیلومتر باشه. از شهر ورزقان بطرف شمال غربی در یک جاده کوهستانی مارپیچ و زیبا با رد شدن از روستاهای دیزج ملک و آقابابا فرامرزی به دوراهی خاروانا- اسپیران می‌رسیم که راه سمت راست (به طرف خاروانا) را در پیش گرفته و بعد از عبور از روستاهای داش کسن- گزن بند- مزرعه شادی و نرسیده به داخل روستای جوشین به امامزاده جوشین (سید ابراهیم خلیل) می‌رسیم که در سمت راست (شمال) جاده قرار گرفته است. قلعه درست روبروی این امامزاده در سمت چپ جاده (جنوب) قرار گرفته است. اگر این جاده را مستقیم ادامه بدهیم به روستای خاروانا و در نهایت به حاشیه رود مرزی ارس خواهیم رسید. من سعی کردم مسیر رفت رو در عکس زیر مشخص کنم.
آغجه قلعه

این قلعه در شمال غربی ورزقان واقع شده و فاصله آن حدود 40 کیلومتر از ورزقان می‌باشد در اطراف آن روستاهای اوزی، کلم، بالوجه و طویل واقع گردیده است این قلعه به نام قیز قلعه سی نیز معروف است.
قلعه علی بیگ

این قلعه در محدوده شهر خاروانا واقع در دیزمار ارسباران و در دامنه کوه پرآوازه کمتال یا کامتال واقع شده که مسیرش جیب رو بوده و در منطقه حفاظت شده قرار دارد. گفته می‌شود وقتی در زمان فتحعلی شاه قاجار خاروانا توسط روسها اشغال شد شخصی بنام علی بیگ از اهالی خاروانا این قلعه را تعمیر کرده و در منطقه به روس‌ها ضربه می‌زده و با همراهانش در آنجا مخفی می‌شده است. در حال حاضر طایفه‌ای تحت عنوان علی بیگلو یا علی بگلو در شهر خاروانا زندگی می‌کنند که گفته می‌شود از نوادگان علی بیگ می‌باشد.
سید جبرئیل آستامال

این منطقه بسیار زیبا و دیدنی است که از طریق روستای تاریخی آستامال واقع در محال دیزمار ارسباران بمرکزیت خاروانا قابل دسترسی است و امامزاده سید جبرئیل هم در همین محل بوده و دارای زوار در فصول مناسب می‌باشد.
قاضی بلاغی

این چشمه در منطقه دیزمار شرقی ارسباران و در میان جنگلهای زیبا و پرپشت کرینگان واقع شده و از طریق چیچکلو - پیرگدیگی دارای راه ماشین و پیاده می‌باشد در گذشته دور ایل قاضی لی در این ییلاق با صفا در فصول بهار و تابستان اطراق داشته است.
منطقه چیچکلی

منطقه زیبای چیچکلی در محال دیزمار ارسباران ( خاروانا ) و ۳۵ کیلومتری شمال غرب ورزقان قرار گرفته‌است. این منطقه پوشیده از جنگل و انواع گل و گیاهان متنوع و داروئی می‌باشد.
مسجد جامع خاروانا

این مسجد در مرکز بخش خاروانا در 70 کیلومتری شهر ورزقان واقع شده‌است. قدمت این مسجد به سده‌های ۶ و ۷ هجری قمری می‌رسد این مسجد در نوع خود کم نظیر بوده و بعد از انقلاب اسلامی به پاس پیگیریهای مردم شریف خاروانا و مسئولین وقت مرمت شده است. این مسجد توسط دختران بایندربیگ ساخته شده است. آنها بطور همزمان لنگه مسجد خاروانا را در اردوباد نخجوان ساخته بودند. در آن زمان بایندر بیگ حاکم دیزمار ارسباران و اردوباد بوده و قبر وی در روستای دوزال قرار دارد.دوزال اقامت گاه زمستانی و شهر خاروانا اقامتگاه تابستانی بایندربیگ بود.
تقسیمات کشوری

    بخش مرکزی شهرستان ورزقان
        دهستان ازومدل جنوبی
        دهستان ازومدل شمالی
        دهستان بکرآباد
        دهستان سینا

شهر: ورزقان

    بخش خاروانا
        دهستان ارزیل
        دهستان جوشین
        دهستان دیزمار مرکزی

شهر: خاروانا

سد

سَد به فارسی دَری «بَند»[۱] دیواری محکم که به منظور مهار کردن یا تغییر مسیر آب در عرض دره یا میان دو کوه و در مسیر رود ایجاد می‌کنند. افزودن ارتفاع آب به‌وسیله ایجاد سد، می‌تواند فقط به منظور مهار یا تغییر مسیر آب رودخانه باشد و یا ذخیره کردن آب در پشت سد برای کشاورزی، آبیاری و آبرسانی و یا حتی تولید انرژی برقابی هدف اصلی در ایجاد سد بوده باشد.

از آنجا که آب جمع شده در پشت یک سد، می‌تواند نیروی بسیار عظیمی به سد وارد کند، در طراحی سدها، اصلی‌ترین مسئله استاتیکی(ایستایی)، غلبه بر این نیرو و رسیدن به شرایط پایداری است که با تخلیه و یا آبگیری سد، پیوسته برقرار باشد.

از نقطه نظر استاتیکی، سدها به دو گروه عمده تقسیم می‌گردند:

    سدهای وزنی
    سدهای قوسی

سدهای پایه دار، سدهای پشت بند دار و سدهای چوبی از دیگر انواع سد محسوب می شوند.

محتویات

    ۱ سدهای قوسی
    ۲ سدهای وزنی
    ۳ سدهای خاکی
    ۴ مطالعات زمین‌شناسی
    ۵ سدهای معروف جهان
    ۶ سدهای ایران
        ۶.۱ سدهای تاریخی
        ۶.۲ سدهای صنعتی و کشاورزی
    ۷ جستارهای وابسته
    ۸ نگارخانه
    ۹ پانویس
    ۱۰ منابع
    ۱۱ پیوند به بیرون

سدهای قوسی

اساس نیروی غلبه بر فشار آب در این سدها، انتقال این نیرو به دیواره‌های دره و در حقیقت شکل هندسی سد است. این سدها حداقل در مقیاسهای بزرگ، غالبا از بتن غیر مسلح ساخته می‌شوند. به منظور جلوگیری از ورقه ورقه شدن سطوح مختلف بتن روی یکدیگر، بسیاری از سدهای بزرگ از این نوع، بصورت لایه لایه و معمولاً بصورت لایه های ۲ یا ۳ متری بتن ریزی می‌گردد. سطح هر لایه بتن ریزی شده بلافاصله ً شسته می‌گردد تا بتن لایه (مرحله) بعدی به بتن قبلی خوب بچسبد و از ورقه ورقه شدن سطوح مختلف بتن روی یکدیگر جلوگیری گردد. این سدها بصورت بلوک بلوک ساخته شده و در انتها بین بلوکها که درزه نامیده می‌شود دوغاب سیمان تزریق میگردد تا سد بصورت یکپارچه عمل کند.
سدهای وزنی

از آنجاییکه باید در برابر فشار بسیار زیاد آب، مقاومت مناسبی به‌وسیله وزن سازه سد صورت پذیرد، این نوع از سدها معمولاً حجم بسیار عظیمی دارند. بدیهی است در ساخت سازه‌ای با این حجم، اقتصادی‌ترین مسئله، بحث تامین مصالح است. بنابراین این سدها معمولاً از مصالح موجود در محل احداث خود بهره می‌برند. بدیهی است که در دسترس‌ترین این گونه مصالح سنگ و خاک است. سدهای وزنی به همین دلایل امروزه در دو نوع سدهای بتنی و سدهای خاکی ساخته می‌شوند.
سدهای خاکی

در ساخت سدهای خاکی، آنچه که در واقع جلوی آب را می‌گیرد، یک هسته نسبتاً نازک رسی است. خاک رس این خاصیت را دارد که با مرطوب شدن، به عایق خوبی برای نفوذ آب تبدیل می‌گردد.(از همین رو بام خانه‌های قدیمی کاهگل می‌شده‌است) بجز هسته رسی، مابقی حجم سد را سنگ و خاک غیر محلول در آب تشکیل می‌دهد. چرا که سنگهای محلول پس از مدتی باعث کاهش وزن سد و به هم خوردن نتایج محاسبات خواهند شد.

سدهای خاکی همواره با مشکل محدودیت ارتفاع مواجهند و بیشتر برای دره‌های عریض و کم شیب مناسب هستند(سد پانزده خرداد دلیجان). بر عکس سدهای قوسی مناسب دره‌های عمیق و کم عرضند. (سد کرج)
مطالعات زمین‌شناسی

اگر سدی بدون مطالعات کافی زمین شناسی احداث گردد، بی شک تنها یک فاجعه اقتصادی و محیط زیستی از خود بجا می‌گذارد. تمامی نواحی که دریاچه سد آنها را می‌پوشاند و همچنین زیر سازه سد باید بطور دقیق مورد گمانه زنی قرار گیرد. وجود تنها یک بخش آهکی در اطراف دریاچه باعث خواهد شد تا آب به تدریج بخش آهکی را از بین برده و به خارج راه نفوذ پیدا کند. نظیر چنین واقعه‌ای برای سد لار افتاد و این سد در حال حاضر از یک سوم ظرفیتش بهره برداری می‌نماید.

مطالعات زیست محیطی به مجموعه مطالعاتی گفته می‌شود که اثر تغییرات ایجاد شده توسط سد و دریاچه آن و همچنین تقلیل آب پایین دست را بر روی زیست بوم منطقه محاسبه و هزینه یابی می‌کنند. علاوه بر این این اثر باید بر روی شهرها و روستاها و سایر المانها(همچون آثار باستانی در مورد سد سیوند) مورد بررسی قرار گیرند.
سدهای معروف جهان

    سد الکفره (Sadd al Kafara) قدیمی‌ترین سد شناخته شده جهان در ۱۱ کیلومتری جنوب شرقی حلوان مصر بین سالهای ۲۷۵۰ تا ۲۹۵۰ قبل از میلاد (حدود ۵۰۰۰ سال فبل) با طول ۱۱۵ و ارتفاع ۱۲ متر ساخته شده‌است.
    سد هوور تا پیش از احداث سد گراند کولیی، بزرگترین سازه بتنی و بزرگترین نیروگاه برق‌آبی در جهان بود.
    سد گراند کولیی بزرگ‌ترین سازه بتنی آمریکای شمالی است و روی رودخانه کلمبیا در واشنگتن بسته شده است.
    سد اسوان سدی غول پیکر بر روی رود نیل

سدهای ایران
نوشتار اصلی: فهرست سدهای ایران
سدهای تاریخی

    سد عباس‌آباد، ساخت دوره صفویه، واقع در شهرستان بهشهر
    بند امیر در افغانستان
    سد وشمگیر در شمال آق قلعه- استان گلستان
    سد کوریت در نزدیکی شهر طبس

سدهای صنعتی و کشاورزی

    سد رئیسعلی دلواری، در استان بوشهر
    سد بیدواز شهرستان اسفراین
    سدقیصرق
    سد مارون
    سد کرج
    سد لتیان
    سد سیوند
    سد کارون ۱ (شهید عباسپور)
    سد مسجد سلیمان
    سد کرخه
    سد جیرفت در شهرستان جیرفت
    سد تهم
    سد آیدوغموش
    سد کارون ۵
    سد سفیدرود
    سد بختیاری
    سد دز
    سد بز
    سد جابر
    سد شمو
    سد جاوید
    سد بست گز
    سد نرگسی، در شهرستان کازرون
    سد دوستی، در شهرستان سرخس و بر روی رودخانه هریرود در مرز ایران و ترکمنستان
    سد کارده، در شهرستان مشهد
    سد طرق، در شهرستان مشهد
    سد چالی دره، در شهرستان مشهد
    سد شیرین دره، در شهرستان بجنورد
    سد بارزو شیروان، در شهرستان شیروان
    سد شورک، در شهرستان شیروان
    سد سنگرد، در شهرستان سبزوار
    سد کمایستان، در شهرستان سبزوار
    سد شهید یعقوبی، در شهرستان تربت حیدریه
    سد اسجیل، در شهرستان چناران
    سد دولت‌آباد، در شهرستان چناران
    سد سده، در شهرستان خواف
    سد دهن قلعه، در شهرستان بردسکن
    سد شهید مدرس، در شهرستان کاشمر
    سد کاخک، در شهرستان گناباد
    سد نوبهار، در شهرستان بجستان
    سد برون، در شهرستان فردوس
    سد فریمان، در شهرستان فریمان
    سد زاوین، در شهرستان کلات
    سد لار. در شهرستان آمل
    سد ستارخان، در شهرستان ورزقان

بلایای طبیعی

بلایای طبیعی، به مجموعه‌ای از حوادث زیانبار گفته می‌شود، که منشاء انسانی ندارند. این حوادث معمولاً غیرقابل پیش‌بینی بوده و یا حداقل از مدتهای طولانی قبل نمی‌توان وقوع آنها را پیش‌بینی نمود.[۱]

محتویات

    ۱ انواع بلایای طبیعی
    ۲ خسارات
    ۳ یادبودها
    ۴ پانوشت

انواع بلایای طبیعی
روستایی در سوماترا، پس از سونامی ناشی از وقوعزلزله در اقیانوس هند

بلایای طبیعی دارای انواع گوناگونی است. زلزله، سیل، طوفان، گردباد، سونامی، تگرگ، بهمن، رعد و برق، تغییرات شدید درجه حرارت، خشکسالی و آتشفشان نمونه‌هایی از بلایای طبیعی هستند. برخی از بلایای طبیعی، بطور غیر مستقیم، ناشی از عملکردهای انسانی هستند. برای مثال بلایای ناشی از افزایش آلودگی هوا و یا گرم شدن زمین و همچنین سیل ناشی از تخریب جنگل‌ها به‌دست انسان از این جمله‌اند.[۲][۳]
خسارات

تنها در سال ۲۰۰۸ میلادی، ۲۲۰ هزار نفر در سراسر جهان بر اثر بلایای طبیعی جان خود را از دست داده‌اند.[۴] در این میان، زنان قربانیان بیشتری نسبت به مردان داده‌اند.[۵] بررسی‌های آماری بلایای طبیعی، طی سالهای ۱۹۹۰ تا ۲۰۰۲ نشاندهنده آن است که این بلایا روندی افزایش یابنده داشته‌اند. بر اساس آمار شدت بلایا چهار برابر، جان‌باختگان هفت برابر، آسیب‌دیدگان پنج برابر و خسارت‌های مالی سی و هشت برابر شده‌اند.[۶][۷]

گاهی خسارات ناشی از حادثه ثانویه، بیش از خسارات ناشی از یک بلای طبیعی است. برای مثال گاهی خسارات ناشی از وقوع آتش‌سوزی پس از وقوع زلزله، از خسارات خود زلزله بیشتر است.
آتشفشان

با آنکه اغلب بلایای طبیعی خارج از کنترل انسان به نظر می‌رسند، ولی خسارات و آسیب‌های ناشی از آنها، بطور چشمگیری قابل کنترل است. این موضوع ارتباط مستقیمی با عملیات پیش‌گیرانه توسط انسان دارد. برای مثال استحکام ابنیه در برابر بارهای افقی جهت کاهش خسارات ناشی از زلزله و یا ایجاد پوشش گیاهی و ساخت بندها و سدها جهت کاهش خسارات ناشی از سیل، از جمله موارد پیش‌گیرانه‌است.[۸][۹]

همچنین عکس‌العمل صحیح و اصولی نیز می‌تواند در کاهش آسیب‌های ناشی از بلایای طبیعی موثر باشد. برای مثال آوار برداری اصولی پس از وقوع یک رویداد زمین‌لرزه، می‌تواند به کاهش خسارات و آسیب‌ها کمک کند.[۱۰]

یکی دیگر از راه‌های کاهش آثار مخرب بلایای طبیعی، آموزش است.[۱۱] آموزش همچنین می‌تواند به کاهش اثرات روانی منفی در بلایای طبیعی نیز کمک کند.[۱۲]
یادبودها
طوفان کاترینا

از سال ۱۹۸۹ میلادی، دومین چهارشنبه ماه اکتبر هرسال، به عنوان روز جهانی کاهش اثرات بلایای طبیعی نامگذاری شده‌است. در کشور ایران نیز، هفته‌ای به همین عنوان وجود دارد که آغاز این هفته، همان روز جهانی می‌باشد.