آندره گدار (به فرانسوی: André Godard) متولد سال ۱۸۸۱ میلادی معمار و باستان‌شناس فرانسوی بود.
محتویات
۱ زندگی‌نامه
۲ آثار معماری
۳ کتابشناسی
۴ منابع
۵ پیوند به بیرون
زندگی‌نامه
او در اوایل دوره پهلوی به ایران وارد شد و به استخدام دولت ایران درآمد. مسئولیت‌های او نظیر مدیر اداره عتیقیات (باستانشناسی و موزه)، فعالیتهای پژوهشی و شناسایی و ثبت آثار فرهنگی ایران (با همکاری همسرش یدا گدار و ماکسیم سیرو)، انتشار نشریه باستانشناسی، بنیان‌گذاری دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران، ریاست و استادی همین دانشکده در آغاز، وی را مهم‌ترین شخصیت خارجی معماری دوره پهلوی اول قرار می‌دهد که نزدیک به ربع قرن در ایران حضور داشت. ....
آثار معماری
از آثار او در زمینه طرح و اجرای آثار معماری، نقشه اصلی جانمایی محوطه و ساختمان‌های دانشگاه تهران، طرح و سرپرستی موزه ایران باستان، طرح آرامگاه فردوسی در توس، طرح ساختمان کتابخانه ملی ایران، طرح آرامگاه حافظ و سعدی بوده‌است. طرح قدیمیترین ساختمان دانشگاه جندی شاپور اهواز که به خاطر شکلش به دانشگاه سه گوش معروف است نیز از اوست. طراحی اولین موزه آستان قدس رضوی در حرم مطهر امام رضا(ع) نیز از کارهای اوست.
کتابشناسی
نهضت مقاومت ملی فرانسه در جنگ جهانی دوم وی را به عنوان نماینده خود در ایران برگزید. در این مدت گدار دست به چاپ نشریه ای به نام «فرانسه آزاد» در تهران زد وی در سال ۱۹۶۵ میلادی و در سن ۸۴ سالگی در فرانسه درگذشت.[۱]
از کتابهای گدار که به فارسی برگردانده شده می‌توان به: آثار ایران در چهار جلد و هنر ایران اشاره کرد.