وینس مک‌من

وینسنت کندی "وینس" مک‌من (به انگلیسی: Vincent Kennedy "Vince" McMahon)(متولد ۲۴ آگوست ۱۹۴۵) مبلّغ کشتی حرفه‌ای، مجری، مفسر، تهیه کننده، بازیگر و کشتی گیر حرفه‌ای می‌باشد. او مدیر عامل اجرایی و رییس کمپانی کشتی حرفه‌ای دبلیودبلیوئی می‌باشد که مقر آن در استمفورد، کانکتیکات می‌باشد. ضمن بدست آوردن کشتی قهرمانی جهان(WCW) و کشتی قهرمانی افراطی(ECW)، دبلیو دبلیو ای که متعلق به مک من است تنها برنامه مهم کشتی حرفه ای است که همچنان باقی‌ماند(تا زمانی که Total Nonstop Action Wrestling و Ring of Honor در سطح کشور گسترش یافتند).

مک من با لقب مستر مک من(به انگلیسی: Mr. McMahon) در رینگ حاضر میشود که براساس شخصیت واقعی خودش میباشد. در دنیای دبلیودبلیوئی، او دو بار قهرمان سنگین وزن جهان شده که یک بار آن قهرمانی دبلیودبلیواِف و یک بار هم قهرمانی جهان در ای‌سی‌دابلیو بوده است. او همچنین مسابقه رویال رامبل سال ۱۹۹۹را برده است. وینس همسر لیندا مک‌من است که با او از زمان تاسیس دبلیودبلیوای در سال ۱۹۸۰ آن را اداره میکرد، تا سپتامبر سال ۲۰۰۹ که لیندا از مدیریت عامل اجرایی سازمان استعفا داد.

محتویات

    ۱ اوایل زندگی
    ۲ زندگی حرفه‌ای
    ۳ دهه طلایی ۸۰(Golden Era)
    ۴ دهه ۹۰، عصر تغییر حالت(Attitude Era)
    ۵ کشتی حرفه‌ای
    ۶ گزارشگر (۱۹۷۱-۱۹۹۷)
    ۷ (۱۹۹۳) United States Wrestling Association
    ۸ مِستر مک‌ماهون (۱۹۹۷)
    ۹ دشمنی با استیو آستین (۱۹۹۷-۱۹۹۹)
    ۱۰ منابع

اوایل زندگی

مک‌من در ۲۴ آگوست سال ۱۹۴۵ در پینهورست، کارولینای شمالی متولد شد. پدرش وینسنت جیمز مک‌من وقتی که وینس هنوز خردسال بود خانواده را رها کرد. وینس تا ۱۲ سالگی هم پدر خود را ندیده بود. او بیشتر دوران کودکی اش را با مادر و سلسله ای از ناپدریها گذراند. براساس یک مصاحبه، وینس در سال ۱۹۶۴ در مدرسه نظامی فیشبورن در وانزبوروی ویرجینیا شرکت کرد و از آنجا فارغ التحصیل شد. مک‌من گفته که یکی از ناپدریهایش یعنی لیو لاپتون، وقتی او میخواسته از مادرش حفاظت کند بشدت مادرش را کتک میزده است. او گفته: "خیلی حیف شد که قبل از اینکه او را بکشم مُرد؛ این برایم لذتبخش میبود". مک‌من همچنین در اوایل زندگی اش بر خوانش‌پریشی غلبه کرده است.
زندگی حرفه‌ای

فدراسیون جهانی کشتی: ۱۹۶۹-۷۹

مک‌من اولین بار در ۱۲ سالگی مبلّغ Capitol Wrestling Corporation که پدرش وینسنت جی. مک‌من بود را ملاقات کرد. در آن زمان، وینس علاقه‌مند شد که پا جای پای پدرش در کشتی حرفه ای بگذارد و به همین سبب اغلب پدرش را در سفرهایی که به مدیسن اسکوئر گاردن داشت همراهی میکرد. مک‌من میخواست کشتی گیر شود اما پدرش مخالفت میکرد؛ با این توضیح که یک مبلّغ نباید در رینگ حاضر شود و باید از کشتی گیرها فاصله خود را حفظ کند.

در سال ۱۹۶۸ مک‌من با مدرک تجارت و بازرگانی از دانشگاه East Carolina فارغ التحصیل شد و بعد از یک دوره کاری نامعین، او مشتاق بود که یک سمت مدیریتی در تبلیغ فدراسیون جهانی کشتی(به انگلیسی: World Wide Wrestling Federation) پدرش برعهده بگیرد(اگرچه پدرش از این ایده پسرش مبنی بر ورود به کار استقبال چندانی نکرد). در سال ۱۹۶۹، مک‌من کارش را به عنوان یک گوینده حاضر در رینگ در برنامه WWWF All-Star Wrestling آغاز کرد. در سال ۱۹۷۱، او مسئول بخش کوچکی در ماین شد که اولین کار تبلیغی اش بود. او بعد از جایگزین شدن بجای رِی مورگان گوینده بازی به بازی شد؛ مسئولیتی که او تا سال ۱۹۹۷ معمولاً عهده‌دار بود.

طی دهه ۷۰، مک‌من به عضوی برجسته در سازمان پدرش تبدیل شد و در دهه بعد کارهای پدرش را در سه برابر کردن سندیکای تلویزیونی کمک میکرد. او بر تغییر نام سازمان به فدراسیون جهانی کشتی(دبلیودبلیواِف) پافشاری میکرد. مک‌من جوان همچنین بانی مسابقه بین محمدعلی کلی و آنتونیو اینوکی در سال ۱۹۷۶ بود. در سال ۱۹۷۹، وینس بعد از اثبات توانایی خود در مدیریت سازمان پدرش بعد از بازنشستگی او، مجموعه ورزشی کیِپ کُلد را خرید که در آن در کنار گویندگی مسابقات کشتی حرفه ای به گویندگی مسابقات هاکی و کنسرتها میپرداخت. در سال ۱۹۸۰، او رییس کمپانی شد و تایتان اسپورتس هم به سازمان او پیوست؛ در سال ۱۹۸۲، مک‌من ۳۷ ساله مسئولیت سازمان کاپینتول رسلینگ تایتان را که از املاک پدرش بود(که در می سال ۱۹۸۴ درگذشت) برعهده گرفت، ضمن اینکه خودش و همسرش لیندا مک‌من کنترل فدراسیون جهانی کشتی را در دست گرفتند.

فدراسیون جهانی/برنامه تفریحی کشتی: ۱۹۸۲-تا کنون
دهه طلایی ۸۰(Golden Era)

در زمانی که وینس دبلیودبلیواِف را خریداری کرده بود، کشتی حرفه ای بصورتی بود که توسط دفاتر منطقه ای اداره میشد. مبلغان مختلف با هم به نوعی اجماع رسیده بودند که به قلمرو حرفه ای یکدیگر تعرض نکنند؛ کمااینکه این رویه دهه ها در جریان بود. مک من عقیده دیگری درباره آینده این صنعت داشت. در سال ۱۹۶۳، دبلیودبلیواِف از National Wrestling Alliance جدا شد که بخش حاکم بر تمام داراییهای منطقه ای کشور بود.

او با تبلیغ سازمانش در خارج از محدوده منطقه خود یعنی شمال غرب آمریکا و با بستن قرارداد با سازمانهای دیگر مانند(American Wrestling Association(AWA شروع به گسترش سازمان خود کرد. در سال ۱۹۸۴، او هالک هوگان را استخدام کرد تا فوق ستاره کاریزماتیک جدید دبیودبیواِف شود و خیلی زود این دو بخاطر سفر به مناطق تحت پوشش رقبای خود و اجرای برنامه در آنجا باعث خشم سازمانهای همتا شدند. بااین حال، مک‌من(که در آن رمان هنوز هم بعنوان گوینده صدای اصلی سازمان بود) با نمایش دادن ستارگان پاپ در بین داستانهای مسابقات، The Rock 'n' Wrestling Connection را خلق کرد. در نتیجه دبلیودبلیواِف ضمن اینکه ام‌تی‌وی این مسابقات را بشدت در برنامه خود گنجانده بود، میتوانست گستره هوادارانش را بعنوان بینندگان ملی جریان اصلی وسیع تر کند. در ۳۱ مارچ ۱۹۸۵، او در حالیکه که تصویرش سرتاسر آمریکا از CCTV پخش میشد برگزاری اولین رسلمانیا در مدیسون اسکوئر گاردن را تبلیغ کرد. رسلمانیا یک موفقیت بی چون و چرا بود. به همین سبب، دبلیودبلیواِف خیلی زود یک سروگردن بالاتر از رقبایش قرار گرفت و هالک هوگان هم به یک نماد و الگوی کامل در فرهنگ عام و برای کودکان بدل شد.

در سالهای آخر دهه ۸۰، مک‌من دبلیودبلیواِف را به صورت یک برند بی‌مانند درآورد که توجه تمام اعضای خانواده ها را به خود جلب کرد که شاید قبلاً هیچ توجهی هم به کشتی حرفه ای نمی‌کردند. مک‌من با اداره کردن خط داستانی مسابقات پربیننده و تبلیغ این مسابقات زنده در شبکه های تلویزیونی غیررایگان(PPV)، جریان درآمدزای نوینی را در پخش تلویزیونی بنا نهاد؛ مفهومی که بعدها به طور کامل، برنامه سازی مسابقات ویژه در همه ورزشها را متحول ساخت و دبلیودبلیواِف را به یک امپراطوری چندین میلیون دلاری تبدیل کرد. در سال ۱۹۸۷، بنا به گزارشی مک‌من ۹۳۱۷۳ نفر از هواداران را برای رسلمانیای III به مجموعه پونتیاک سیلوردوم کشاند(که "بیشترین جمعیت حاضر در تاریخ برنامه های تفریحی ورزشی" نامیده شد.)؛ رسلمانیایی که مسابقه اصلی اش بین هالک هوگان و آندره دِ جاینت بر‌گزار شد.
دهه ۹۰، عصر تغییر حالت(Attitude Era)

مک‌من بعد از سالها تقلا در سایه کشتی قهرمانی جهان(WCW) که متعلق به تد ترنر بود، با ابداع تدابیر و برندی جدید که سرانجام دبلیودبلیواِف را به جایگاه برجسته خود بازگرداند موفق شد نام آن را بعنوان برترین برنامه کشتی در اواخر دهه ۹۰ تثبیت کند. مک‌من بعد از اینکه احساس کرد هواداران نسبت به برنامه اش عیب جویی میکنند، خط سیر داستانی مسابقاتش را به حالتی بزرگسالانه تر سوق داد. این مفهوم با عنوان "WWF Attitude" شناخته شد و مک‌ماهون با گرفتن عنوان قهرمانی دبلیودبلیواِف از برت هارت در سروایور سیریز که با نام گندزنی در مونترال معروف است این عصر جدید را آغاز کرد. مک‌من که سالها مالکیت خود را بی اهمیت جلوه میداد و بیشتر بعنوان گوینده شناخته میشد، حالا با شخصیت منفی(هیل) آقای مک‌من(Mr. McMahon) وارد داستانهای مسابقات شده بود؛ شخصیتی که دشمنی تاریخی را با استون کُلد استیو آستین آغاز کرد، چرا که آستین میخواست ریاست مک‌من را زیر سوال ببرد. در نتیجه، دبلیودبلیواِف ناگهان خود را در محبوبیت نزد فرهنگ عام دید که میلیونها بیننده تلویزیونی را به دیدن مسابقات هفتگی راو میکشاند و بالاترین رتبه ها را در بین برنامه های تلویزیونی کابلی بدست می‌آورد.

دیگر قراردادهای کاری

در اوایل دهه ۸۰، مک‌من مدت کوتاهی به تبلیغات برای هاکی روی یخ در South Yarmouth ایالت ماساچوست پرداخت.بازیکنان او با نام Cape Cod Buccaneers در ورزشگاه Cape Cod Coliseum بازی میکردند و اعضای بنیانگذار لیگ هاکی Atlantic Coast محسوب میشدند..
کشتی حرفه‌ای

مِستر مک‌من نامی است که وینس در صحنه رینگ با آن حضور میابد که شخصیتیست خودپسند و سهل انگار. این شخصیت بخاطر نفرتی شکل گرفت که طرفداران کشتی بعد از گندزنی در مونترال در سروایوِر سیریز سال ۱۹۹۷ نسبت به وی پیدا کرده بودند.

چندین حالت دیگر هم اجزای جدانشدنی شخصیت مک‌ماهون شدند از جمله عبارت "تو اخراجی!"(به انگلیسی: You're Fired) که با صدای گرفته و خشن از ته حنجره گفته میشد و قدم قدرتمندانه(به انگلیسی: Powerwalk)—که نوعی قدم زدن اغراق آمیز به سوی رینگ همراه با چرخش بازوها و حرکت دادن سریع سر از سمتی به سمت دیگر در حالتی مغرورانه بود. بنا به گفته جیم کورنت، وینس این حرکت را از یکی از کشتی گیرهای مورد علاقه اش در دوران کودکی به نام Dr. Jerry Graham الگو گرفته است. بااین حال، The Fabulous Moolah در خودزندگینامه‌اش ادعا میکند که این حرکت او از Nature Boy Buddy Rogers برگرفته شده است.
گزارشگر (۱۹۷۱-۱۹۹۷)

پیش از تحول شخصیت در رینگ وی، مک‌من یک گزارشگر بود. در حالیکه خارج از برنامه‌های WWF، او خود را علناً مالک کمپانی مینامید اما در برنامه‌های خود کمپانی در اواسط دهه ۹۰ این یک موضوع بیان نشده بود.
(۱۹۹۳) United States Wrestling Association

بعد از اینکه وینس برای اولین بار در سال ۱۹۹۳ با شخصیت منفی مِستِر مک‌ماهون وارد رینگ شد، وارد یک داستان دشمنی با جِری لاولِر شد.
مِستر مک‌ماهون (۱۹۹۷)

طی سال 1996 و اوایل سال 1997، مک‌ماهون کم‌کم در حین گزارگشگر بودن برای هر مسابقه، با عنوان مالک دبلیودبلیواِف معرفی میشد. در 23 سپتامبر 1996، جیم راس در ماندی نایت راو، مک‌ماهون را نه یک گزارشگر بلکه مسئول تمام اتفاقات کمپانی اعلام کرد. به تبع آن، استیو آستین در راو 23 اکتبر، رییس وقت کمپانی گُریلا مانسون را "فقط یک بازیچه" خطاب کرد و مک‌ماهون را فرد همه‌کاره پشت پرده دانست. 17 مارس 1997 WWF Raw is War را آغاز شکل گیری شخصیت مستر مک‌ماهون میدانند؛ جاییکه برت هارت در یک مسابقه قفس فولادین برای قهرمانی دبیودبیواِف به سایکو سید باخت و بعد از آن سخنان بسیار تندی علیه مک‌ماهون و مدیریت کمپانی بر زبان آورد. بعدتر مک‌ماهون خواست با او مصاحبه کند اما هارت به او حمله کرد؛ مک‌ماهون زود خودش را مرتب کرد و بعد شروع به دشنام دهی به هارت شد تا اینکه راس و لالِر او را آرام کردند.

در اولین راو پخش شده از مدیسون اسکوئر گاردن، اوون هارت، برادر برت هارت مشغول صحبت در رینگ بود که آستین با پنج نفر پلیس وارد میدان شد؛ آستین ناگهان شروع به حمله به پلیس‌ها شد؛ مک‌ماهون با دیدن این وارد میدان شد تا اعلام کند آستین بخاطر آسیب دیدگی نمی‌تواند مسابقه بدهد(آستین بخاطر ضربه اوون هارت در سامراِسلم از ناحیه گردن دچار شکستگی شده بود) که ناگهان آستین به مک‌ماهون فن تام کننده خودش یعنی "اِستُن کُلد اِستانِر" زد و مک‌ماهون را شوکه کرد. این آغاز درگیری مشهور آستین-مک‌ماهون بود.

برت هارت در مسابقه اصلی سروایور سیریز سال ۱۹۹۷ از کمربند WWF خود در برابر دشمن قدیم‌اش شان مایکلز دفاع کرد. در ماههای پیش از سروایور سیریز، مک‌ماهون وارد دشمنی با هارت شده بود. مایکلز در مسابقه خود با هارت فن خود هارت یعنی The Sharpshooter را اجرا کرد ولی هارت تسلیم نشد تا اینکه مک‌ماهون وارد قضیه شد و داور را وادار کرد تا زنگ را به صدا دربیاورد و مایکلز را برنده اعلام کند و به هارت گند بزند؛ این اولین بار در پخش برنامه‌های دبیودبیوئی بود که مک‌ماهون به چهره منفی(به انگلیسی: Heel) تبدیل می‌شد. این واقعه بعدتر به "گندزنی مونترال"(به انگلیسی: Montreal Screwjob) معروف شد. بعد از این مک‌ماهون دیگر کزارشگری نکرد(جیم راس را جایگزین خود کرد) و بعنوان چهره منفی یعنی مستر مک‌ماهون، کارش را آغاز کرد.
دشمنی با استیو آستین (۱۹۹۷-۱۹۹۹)

در دسامبر 1997 و در برنامه راو جنگ است که شب بعد از پی-پر-ویو D-Generation X: In Your House بر‌گزار شد، مک‌ماهون درباره اخلاق نامناسب استیو آستین صحبت کرد مانند حمله آستین به مسئولین کمپانی مانند اِسلاوتر و گویندگان مانند راس و خود مک‌ماهون .. مک‌ماهون از او خواست تا در یک مسابقه مجدد از کمربند بین قاره‌ای خودش در برابر د راک دفاع کند. همانند مسابقه قبلش مقابل راک، استیو آستین از وانت خودش مقابل د راک و گروه Nation of Domination استفاده کرد. آستین تصمیم گرفت کمربندش را به راک بدهد ولی ناگهان به راک، فن تمام کننده یعنی "اِستُن کُلد اِستانِر" زد و مک‌ماهون را از رینگ به بیرون پرتاب کرد.

در 30 مارس در برنامه راو جنگ است، بعد از اینکه استیو آستین برنده کمربند WWF در رسلمانیا XIV شد، مک‌ماهون کمربند با شکل جدید را به او داد و در عین حال به او هشدار داد که نباید به طبیعت سرکش خود بازنگردد. در آوریل 1998، قرار شد تا آستین و مک‌ماهون در یک مبارزه واقعی، اختلافات را در رینگ حل کنند که با دخالت دود لاو، این مبارزه بدون برنده تمام شد؛ این نخستین بار بعد از 10 ژوئن 1996 بود که راو نمره‎ای بیشتر از WCW Monday Nitro بدست می‌آورد. این منجر به مسابقه‌ای بین لاو و آستین در Unforgiven شد که مک‌ماهون هم در آن در کنار رینگ حضور داشت. لاو با تسلیم پیروز شد(ولی صاحب کمربند عوض نشد) وقتی آستین با صندلی به مک‌ماهون ضربه زد. مسابقه مجددی در In Your House: Over The Edge بین آن‌دو بر‌گزار شد که علی‌رغم داور بودن مک‌ماهون و حضور "دست‌نشانده‌های اداری" وی یعنی جرالد بریسکو و پت پترسون بعنوان زمان‌نگه‌دار و اعلام‌کننده رینگ، آستین کمربندش را حفظ کرد.

مک‌ماهون دستور داد تا در سروایور سیریز تورنمنتی 14 نفره برای کمربند دبیودبیواِف در مسابقه‌ای با عنوان بازی‌های مرگبار بر‌گزار شود. چون بعد از اینکه برادران ویرانی مک‌ماهون را راهی بیمارستان کردند مَنکایند به عیادت او رفت، مک‌ماهون کاری کرد که او حتماً به فینال برسد.