واکهٔ بی‌رنگ یا شوا (schwa) در زبان‌شناسی به واکه (مصوت)ی گفته می‌شود که با نماد <ə> نشان داده می‌شود.
هنگام تلفط واکه بی‌رنگ ماهیچه‌های دهان در حالت آرامش قرار می‌گیرند و در جدول آوایی نیز این واکه در میانه قرار دارد. در بیشتر زبان‌های اروپایی واکه بی‌رنگ بدون تکیه تلفظ می‌شود ولی زبان آلبانیایی و زبان بلغاری از این نظر استثنا هستند.
در زبان‌های ایرانی باستان نیز واکه‌ای وجود داشته‌است که در دگرگونی از دورهٔ باستان به دورهٔ میانه به واکه‌های دیگر بدل شده که برای نشان دادن این واکه در زبان‌شناسی زبان‌های ایرانی از نماد واکهٔ بی‌رنگ بهره می‌گیرند. اکنون این واکه در زبان کردی وجود دارد.