آرَنج نام یکی از اعضای دست انسان است. مفصل آرنجی دو استخوان زند زیرین[۱] و زند زبرین[۲] ساعد را به استخوان بازو[۳] می‌پیوندد.[۴]
اَشکال دیگر این واژه که در متون قدیم فارسی یا گویش‌های آن به‌کار می‌رفته عبارتند از آرج، آرن، آران، وارَن، وارنج، آرنگ و رونکک.[۵] و آرنج را در خراسان زَنگیچه هم می‌نامیدند.[۶]
برخورد در ناحیه آرنج با لبه‌های تیز و غیره گاه باعث حس خواب‌رفتگی و ناراحتی در انگشت کوچک و انگشت انگشتری می‌شود. این امر به این خاطر است که عصب زند زیرین که از ناحیه آرنج می‌گذرد در این ناحیه بدون محافظ است، و این تنها ناحیه بدون حفاظت در میان اعصاب بدن است